Bogdan Ostromęcki

Z Wikipedii

Bogdan Ostromęcki (ur. 12 lipca 1911 w Włocławku, zm. 8 stycznia 1979 w Warszawie), polski poeta, eseista, tłumacz.

Przed wojną ukończył studia prawnicze, w czasie okupacji studiował na tajnym uniwersytecie filologię polską. W 1943 wstąpił w szeregi Armii Krajowej. Od 1949 redaktor w dziale literackim Polskiego Radia, od 1958 kierownik redakcji audycji poetyckich. Debiutował w 1939 jako poeta w prasie.

Opublikował cenione zbiory poetyckie, m.in.: Popiół niepodległy (1947), Wędrowcy czasu (1958), Ptaki u słonych źródeł (1965), Cedr (1979). Szkice literackie w: Lirnicy, trubadurzy i tyrteje (1973), Laury i piołuny (1974). Także m.in. Wybór wierszy (1972), Poezje wybrane (1975), Twój głos na każdej drodze (1977) oraz utwory dla dzieci i słuchowiska radiowe. Był pomysłodawcą powstania Duszpasterstwa Środowisk Twórczych.