Bolesław Czerniawski
Z Wikipedii
Bolesław Czerniawski lekarz (ur.1898 Góra Kalwaria - zm. 1961 Moskwa). Generał broni Ludowego Wojska Polskiego, generał lejtnant Armii Czerwonej.
Kształcił sie w Warszawie, potem studiował na Instytucie Politechnicznym w Petersburgu. W 1916 wcielony do armii rosyjskiej. Po rewolucji 1917 w Armii Czerwonej. . Walczył na frontach wojny domowej. W 1919 ranny. Ukończył w 1925 Akademię Wojskową im. Frunzego. Po tym zajmował wysokie stanowiska w artylerii. W latach 1935 - 1938 dowódca artylerii okręgu wojskowego.
Aresztowany w czasie "wielkiej czystki", w 1939 skazany na śmierć (brat był oficerem Wojska Polskiego).
W 1941 z celi śmierci wysłany n front. Wkrótce ranny. Potem komendant oficerskiej szkoły artylerii i dowódca związku taktycznego. Generał major z 1941, generał lejtnant z 1944.
Od września 1944 dowódca i Główny Inspektor Artylerii Wojska Polskiego. Generał broni z maja 1945. Położył duże zasługi dla organizacji tej broni w warunkach wojny i reorganizacji po wojnie. Pomimo to popadł w konflikt z marszałkiem M. Rolą Żymierskim ówczesnym ministrem Obrony narodowej, co do roli artylerii w Wojsku Polskim, w wyniku czego złożył dymisje i na własną prośbę w październiku 1948 powrócił do ZSRR.
Służył w Armii Radzieckiej w stopniu generała lejtnanta, m. in. jako dowódca artylerii okręgu wojskowego. Ostatnio od 1956 pracownik naukowy Wojskowej Akademii im. Frunzego.
[edytuj] Bibliografia
H. P Kosk Generalicja polska t. 1 wyd. Oficyna Wydawnicza "Ajaks" Pruszków 1998
