Bombardier Canadair Regional Jet CRJ-200

Z Wikipedii

Bombardier Canadair Regional Jet CRJ-200(ER/LR/PF) CL-600-2B19 CRJ-440
Samolot w barwach linii Air Nostrum
Dane podstawowe
Państwo	Kanada
Producent	Bombardier Aerospace
Typ	samolot pasażerski
Załoga	3 do 5
Historia
Data oblotu	10 maja 1992
Lata produkcji	w produkcji od 1996
Liczba wypadków • w tym katastrof	3 3
Dane techniczne
Napęd	2 GE CF34-3B1
Moc	41,01 kN
Wymiary
Rozpiętość	21,21
Długość	27,77
Wysokość	6,22
Masa
Własna	19 958 kg (maks. bez paliwa)
Startowa	23 134 kg (ER) 24 041 kg (LR)
Do lądowania	6 124 kg
Prędkość ekonomiczna	0,78 Ma (typowa podróżna) 0,81 Ma (maks. podróżna)
Pułap praktyczny	12 496 m
Zasięg	2 941 km (ER), 3 148 km (LR)
Dane operacyjne
Liczba miejsc
40 lub 44 (CRJ-440) 50 (CRJ-200)
Użytkownicy
Adria Airways, Air Canada, Air Nostrum, Air Sahara, Air Winsconsin, Alma of Mexico, ASA, Austrian Arrows, Birt Air, CR Airways, China Yunnan Airlines, China United, Cimber Air, Comair, Delta Connection, Eurowings, GECAS, IBEX, J-Air, Lutfhansa, Malev, Mesa, Northwest Airlines, Shanghai Airlines, Skywest Airlines, South African Express

CRJ-200 (lub CRJ-440) to mały, popularny odrzutowiec pasażerski produkowany przez konsorcjum Bombardier. Jego konstrukcja oparta jest to samoloty Canadair Challenger 604. Samoloty tego typu służą, lub służyły, na prawie wszystkich kontynentach.

Prace projektowe rozpoczęły się w 1987. Pierwszy prototyp oblatano 10 maja 1991. Samolot nie występuje w wersji podstawowej, a wyłącznie w wersjach ER (Extended Range - o powiększonym zasięgu) i LR (Long Range - dalekiego zasięgu).

CRJ-200 jest modyfikacją typu CRJ-100. Posiada nowszą wersje silników. Istnieje kilka wariantów tego samolotu:

Normalna: 12 rzędów foteli (od 1 do 12) w układzie 2+2 i rząd 13. w układzie 2+0 (z toaletą po prawej stronie). Dla załogi przeznaczono 5 miejsc: dwa fotele pilotów, 1 fotel obserwatora i 1 dla załogi obsługi pasażerów. Pinnacle Airlines (przewoźnik linii Northwest Airlink, 77 sztuk) użytkuje wersję 44 miejscową i dwoma toaletami, na przedzie i tyle kadłuba (wersja ta nosi także oznaczenie CRJ-440). Comair użytkuje wersje 40 miejscowe, stworzone, aby Comair nie kupił tańszych i mniejszych Embraer 135. Obie linie zakupiły wersje zabierające poniżej 50 pasażerów ze względów prawnych
50+5: inny wariant wersji 50 miejscowej tworzy dodanie dodatkowego fotela dla załogi obsługi pasażerów. Łącznie więc załoga może być 5 osobowa: 2 pilotów, 1 obserwator, 2 osoby obsługi
PF (Package Freighter): samolot dostosowany do świadczenia usług kuriersko - transportowych, zapowiedziany przez producenta 3 sierpnia 2006

Na modelu CRJ-200LR oparto konstrukcje biznesowego odrzutowca Bombardier Challenger 850.

Ciekawostka: cena jednostkowa samolotu wynosi ok. 25 mln USD.

[edytuj] Wypadki i katastrofy

14 października 2004, godz. 22:15, samolot linii Pinnacle Airlines, lot 3701, rozbił się podczas lotu z Little Rock (Arkansas) do Minneapolis, w celu zmiany lotniska. Samolot upadł ok. 3 km od lotniska docelowego, w dzielnicy mieszkalnej. Wywołał duży pożar. Zginęło dwóch pilotów. Przyczyny wypadku nie są do końca ustalone. Przyczyną jednoczesnej awarii obu silników mógł być zbyt duży pułap lotu, albo ich powtórna awaria (jeden z silników naprawiano przed odlotem z Little Rock) [1].
21 listopada 2004, godz. 8:20, samolot linii China Yunnan Airlines, lot 5210, lecący z lotniska Baotou do Szanghaju, rozbił się podczas startu o zamarznięte jezioro w Nanhai Park, zaledwie 2 km od pasa startowego. Zginęła cała załoga (6 osób) i wszyscy pasażerowie (47 osób). Nim samolot uderzył w jezioro, zmiażdżył kasę biletową zabijając dwóch pracowników parku. Przyczyny nie są do końca znane [2].
27 sierpnia 2006, godz. 6:07, samolot linii Comair, lot 5191, rozbił się podczas startu z lotniska Blue Grass Airport w Lexington, w stanie Kentucky. Samolot upadł tuż obok końca pasa startowego, na farmie w zalesionym i pofałdowanym terenie. Zginęło 49 osób: 47 pasażerów i 2 członków załogi. Przeżył pierwszy oficer samolotu. Do szpitala trafił w stanie krytycznym. Przyczyny wypadku nie są znane. Wszystko wskazuje jednak, że przyczyną tragedii było pomylenie pasów startowych. Samolot miał odlecieć z głównego pasa 22, a samolot znaleziono na końcu pasa nr 26, za krótkiego dla tego typu samolotu. NASA ASRS przypomina, że podobny wypadek miał już miejsce na tym lotnisku 13 lat wcześniej. Wtedy również piloci pomylili pas 26 z 22. Jednak wtedy wieża kontrolna zauważyła błąd i przerwała procedurę startową [3].