Bonifacy Jagmin
Z Wikipedii
Bonifacy Jagmin (1780- zm. 1840 zm. w Warszawie) - generał brygady.
Był synem Józefa i Gertrudy Rybińskiej. Od 1799r. w armii pruskiej. Walczył w kampanii napoleońskiej 1806-1807 pod Iławą, Królewcem. W 1809 wstąpił do armii Królestwa Warszawskiego. W kampaniach 1809, 1812-1814 walczył pod Walutyna górą, Możajskiem (Borodino), Czirikowem, Tarutinem, Brien. W 1815 wstąpił do armii Królestwa Polskiego i służył w 1 Pułku Strzelców Pieszych.
W powstaniu listopadowym walczył pod Wawrem, Grochowem, Białołęką, Kałuszynem, Mińskiem. Potem został dowódcą brygady w korpusie Umińskiego i walczył przeciw generałowi M. Murawiewowi, a następnie został inspektorem kawalerii. Wziął następnie urlop a po upadku powstania został w kraju.
[edytuj] Odznaczenia
- srebrny krzyż Legii Honorowej
- order św. Włodzimierza II klasy
