BP (koncern)

Z Wikipedii

BP, wcześniej British Petroleum, BPAmoco, jest brytyjskim przedsiębiorstwem naftowym założonym na początku XX wieku. Obecnie BP jest drugim co do wielkości przedsiębiorstwem petrochemicznym na świecie (po firmie ExxonMobil). Spółka publiczna notowana na giełdach: londyńskiej i (nowojorskiej (NYSE): BP).

Spis treści 1 Historia 1.1 Od 1909 do 1954 1.2 Od 1954 do dziś 2 Linki zewnętrzne

[edytuj] Historia

[edytuj] Od 1909 do 1954

Początek istnienia przedsiębiorstwa jest ściśle związany z osobą Williama Knox D'Arcy. Zdobył on w maju 1901 r. koncesję od szacha Persji na poszukiwanie i wydobywanie ropy naftowej na terenie jego kraju. Jednak przez kilka lat próby odkrycia złóż w dzisiejszym Iranie nie przyniosły powodzenia.

Pierwsze odkrycie ropy nastąpiło dopiero w 1908 r. Po odkryciu założono spółkę Anglo-Persian Oil Company (1909), której właścicielem była w 97% spółka Burmah Oil Company, która wspierała finansowo próby D'Arcy'ego.

D'Arcy został dyrektorem spółki. Pełnił to stanowisko do swojej śmierci (1917), ale już nie miał wielkich wpływów na jej działalność.

Odkrycie złóż ropy w Persji zainteresowało brytyjską Admiralicję i pełniącego obowiązki jej pierwszego lorda, Winstona Churchilla. Admiralicja oczekiwała po spółce dostaw ropy dla okrętów Royal Navy. Złoża w Iranie miały być alternatywnym źródłem paliwa.

Tuż przed wybuchem I wojny światowej rząd brytyjski wsparł spółkę 2 milionami funtów, uzyskując tym samym większość wśród akcjonariuszy oraz prawo wyznaczania dwóch dyrektorów. Mimo to, rząd przyrzekł nie wtrącać się w sprawy finansowe spółki.

I wojna światowa ominęła Persję, choć na wszelki wypadek armia brytyjska okupowała część tego kraju, chroniąc interesy Anglo-Persian Oil Company. Po rozkwicie przemysłu lotniczego oraz samochodowego w latach 20. XX wieku, również i spółka zaczęła przeżywać swój rozkwit. Oddziały, rafinerie, stacje bunkrowania zaczęły pojawiać się na Wyspach Brytyjskich, w Afryce, Australii czy Kanadzie. Ponieważ w 1935 r. Persja zmieniła nazwę na Iran, zmieniono również nazwę spółki na Anglo-Iranian Oil Company.

Lata II wojny światowej przyniosły dalsze zyski przedsiębiorstwu. Rafineria w Abadanie była wówczas największa na świecie. W 1947 r. utworzono z Distillers Company spółkę British Hydrocarbon Chemicals, tym samym zwiększając pole zainteresowań na przemysł petrochemiczny.

W 1951 r. Rząd Iranu zdecydował o nacjonalizacji przemysłu w kraju. Kryzys polityczny objął zarówno Iran jak i Wielką Brytanię, a nawet Stany Zjednoczone. Dopiero po trzech latach (1954) udało się dojść do "porozumienia": Iran i Anglo-Iranian Oil Company utworzyły konsorcjum, w którym British Petroleum Company (nowa firma przedsiębiorstwa) miała 40% udziałów. "Porozumienie" poprzedziło obalenie przez CIA (operacja Ajax) demokratycznie wybranego rządu Iranu, który próbował dokonać nacjonalizacji przemysłu naftowego, znajdującego się w rękach zachodnich spółek.

[edytuj] Od 1954 do dziś

Pewne zamknięcie pól w Iranie zmusiło spółkę do poszukiwania nowych źródeł. BP jako pierwsze brytyjskie przedsiębiorstwo zaczęło eksploatować (lata 60.) złoża gazu i ropy na Morzu Północnym. W 1969 rozpoczęto wydobycie na Alasce.

Lata 70. XX wieku to okres ogólnoświatowego kryzysu paliwowego. Kryzys na świecie doprowadził do dużych trudności przedsiębiorstwa.

Ostatecznie, dzięki udanym inwestycjom, przedsiębiorstwo zdołało wybronić się przed upadkiem. W 1987 rząd Margaret Thatcher ostatecznie sprywatyzował przedsiębiorstwo pozbywając się wszystkich swoich udziałów w spółce.

W tym samym roku BP zakupiło resztę (45%) akcji Standard Oil, za 4,7 mld funtów.

W 2001 r. British Petroleum połączyło się z przedsiębiorstwem Amoco tworząc firmę BPAmoco, ale rok później powrócono do skróconej nazwy "BP".

[edytuj] Linki zewnętrzne

• Oficjalna strona koncernu
• Notowania BP na Giełdzie Londyńskiej
• Notowania BP na NYSE