Bronisław Jan Bednarz

Z Wikipedii

gen. bryg. dr Bronisław Jan Bednarz (ur. 29 sierpnia 1924) - polski oficer

Urodził się we Lwowie, gdzie również kształcił się. Absolwent Akademii Nauk Politycznych (1950), Szkoły Partyjnej przy Komitecie Centralnym PZPR (1956), Akademii Wojskowo-Politycznej (eksternistycznie - 1956) oraz Akademii Sztabu Generalnego (1961).

W sierpniu 1944 wstąpił do Wojska Polskiego, gdzie został najpierw podoficerem, a w 1945 oficerem polityczno-wychowawczym w 2 Dywizji Piechoty, z którą przeszedł szlak bojowy. Po wojnie zajmował wysokie stanowiska służbowe. Był m.in.: zastępcą szefa Wydziału Polityczno-Wychowawczego 2 Dywizji Piechoty, zastępcą szefa i szefem Wydziału Organizacyjnego, a następnie szefem Wydziału Pracy z Oficerami Zarządu Polityczno-Wychowawczego Wojsk Lotniczych (1946-1948), szefem Wydziału, a następnie Oddziału Młodzieżowego w Głównym Zarządzie Polityczno-Wychowawczym WP i w Głównym Zarządzie Politycznym WP (1948-1953), zastępcą dowódcy - szefem Zarządu Politycznego Krakowskiego Okręgu Wojskowego (1953-1954) oraz zastępcą komendanta ds. politycznych - szefem Wydziału Politycznego Wojskowej Akademii Technicznej (1954-1956).

W roku 1956 objął funkcję zastępcy szefa Głównego Zarządu Politycznego WP. W 1958 został mianowany na stopień generała brygady. W styczniu 1964 powierzono mu funkcję szefa Wojskowego Instytutu Historycznego - przewodniczącego Komisji Koordynacyjnej Nauk Wojskowohistorycznych. Uzyskał stopień doktora nauk humanistycznych w Wojskowej Akademii Politycznej w 1967. W 1968 został przeniesiony w stan spoczynku.