Buka (Muminki)
Z Wikipedii
Buka (oryginalna szwedzka nazwa Mårran, a fińska Mörkö) – fikcyjne stworzenie, bohater cyklu książek o Muminkach autorstwa Tove Jansson. Podobna do ducha szara istota o potężnej posturze i bladych oczach.
Oryginalną nazwę Mörkö można tłumaczyć jako: straszydło, zjawa, widmo, duch. Mörkö jest rozumiane jako nieistniejący potwór, zła osoba, przywołana przez rodziców aby straszyć dzieci (charakter słowa oddają angielskie terminy: "bogy", "bugbear" czy "spook").
Buka przemieszcza się po świecie, niejednokrotnie odwiedzając Dolinę Muminków. Przyciąga ją światło i ciepło domu. Pojawiając się w jakimś miejscu, przynosi chłód i zamraża ziemię, na której dłuższy czas stoi. W miejscu, gdzie przebywa bardzo długo, nic już nie wyrośnie.
Buka wzbudza powszechny strach, jednak nie wiadomo, czy naprawdę jest groźna, czy tylko samotna i nieszczęśliwa.
W książce Tatuś Muminka i morze Buka, szukając zapalanej wieczorem lampy, wyrusza za rodziną Muminków na samotną wyspę, płynąc na zamrożonej przez siebie krze. Współczujący jej Muminek codziennie wynosi naftową lampę na brzeg morza i w końcu jego postępowanie zmienia Bukę, która przestaje nieść ze sobą chłód i zimno.
[edytuj] Buka w serialu animowanym
W japońskiej kreskówce Buka jest przedstawiana wyjątkowo groźnie. Oprócz wyglądu, także jej buczący (w fińskiej wersji językowej – ryczący) głos i charakterystyczna muzyka pojawiająca się wraz z jej nadejściem mogą przyprawiać o gęsią skórkę. Buka pierwszy raz pojawiła się w odcinku 6 pt. Topik i Topcia. Już wtedy jej ciemny wizerunek, głos i ogólny mroczny klimat dawały powody do strachu. Do tej pory jest uznawana za najstraszniejszą postać, jaka pokazała sie w bajkach dla dzieci, ale od odcinka 34 patrzyło się na nią z większym współczuciem. Często odnosi się wrażenenie, że Buka nie jest straszna, ale po prostu smutna. Jej samotność i przygnębienie mają wpływ nie tylko na nią samą, ale także na całą krainę Muminków.
