Bund Deutscher Osten
Z Wikipedii
Bund Deutscher Osten, BDO (pol. Związek Niemiecki Wschód) - niemiecka organizacja powstała 26 maja 1933 w Poczdamie, podporządkowana NSDAP, o charakterze rewizjonistycznym i antypolskim. Zrzeszała głównie Niemców zamieszkałych w państwach wschodnioeuropejskich, organizowała dla nich pomoc i udzielała im poparcia.
Zarząd główny organizacji znajdował się w Berlinie (BDO Bundesleitung), oprócz tego BDO posiadała biuro krajowe we Wrocławiu, obsługujące głównie rejon Śląska (BDO Landesgruppen Schlesien). W sierpniu 1939 krajowe kierownictwo BDO zmieniło nazwę na BDO Gauverband. Organizacja BDO została rozwiązana z dniem 30 września 1943.
Bund Deutscher Osten był jednym z głównych narzędzi propagandowych NSDAP, w prowadzonej przez nazistów polityce rewizjonistycznej, zmierzającej do obalenia tzw. "ładu wersalskiego" określonego porozumieniami międzynarodowymi z 1919.
Oficjalną gazetą BDO, było od maja 1933 do lipca 1939 czasopismo "Ostland" (powołane w 1919 w Berlinie), które koncentrowało się na problemach polskich i wschodnioeuropejskich, szczególnie dużo materiałów poświęcając kwestionowaniu granic międzypaństwowych ustalonych w traktacie wersalskim z 1919 (w tym polsko-niemieckiej). Mimo jawnie antypolskiego charakteru, aż do lipca 1938 "Ostland" było oficjalnie kolportowane na terytorium II Rzeczypospolitej.
Jedną z metod oddziaływania propagandowego na społeczeństwo niemieckie, były również cyklicznie organizowane lub inspirowane przez BDO wystawy (stałe lub objazdowe) - największą z nich była zorganizowana na przełomie 1933 i 1934 Wystawa Berlińska.
[edytuj] Bibliografia
- Karol Fiedor, Bund Deutscher Osten w systemie antypolskiej propagandy, Instytut Śląski w Opolu, Warszawa-Wrocław 1977