Burt Bacharach

Z Wikipedii

Burt Bacharach (ur. 12 maja 1928 w Kansas City), amerykański pianista i kompozytor. W latach pięćdziesiątych i na początku lat sześćdziesiątych był akompaniatorem i dyrygentem zespołu Marleny Dietrich. W latach sześćdziesiątych i siedemdziesiątych XX w. współpracował głównie z autorem tekstów Halem Davidem.

Piosenki Bacharacha są wykonywane przez wielu popularnych artystów, takich jak Carpenters, Aretha Franklin, Jack Jones, Tom Jones, Dusty Springfield, Luther Vandross i Dionne Warwick. Jego muzyka, z reguły klasyfikowana jako easy listening, ma zazwyczaj charakterystyczne, przyjemne i łatwo wpadające w ucho melodie oraz bardzo wyrafinowany styl. 52 z jego piosenek trafiły na listę przebojów "Top40". Wiele z jego utworów zostało nagranych w stylu jazzowym przez popularnych artystów jazzowych, jak na przykład Stan Getz i Wes Montgomery.

Był żonaty czterokrotnie, jego żony to w kolejności: Paula Stewart, aktorka Angie Dickinson, Carole Bayer Sager i obecnie Jane Hanson.

Bacharach pojawił się w kilku małych rolach w szeregu hollywoodzkich filmów, między innymi we wszystkich trzech komediach o przygodach Austina Powersa.

[edytuj] Filmografia

kompozytor

• Blob, zabójca z kosmosu (The Blob, 1958)
• Forever My Love (1962)
• Nie przysyłaj mi kwiatów (Send Me No Flowers, 1964)
• Co słychać, koteczku? (What's New, Pussycat?, 1965)
• Polowanie na lisa (Caccia alla volpe, 1966)
• Casino Royale (1967)
• Butch Cassidy i Sundance Kid (Butch Cassidy and the Sundance Kid, 1969)
• Coś Wielkiego (Something Big, 1971)
• Zagubiony Horyzont (Lost Horizon, 1973)
• Amo non amo (1979)
• Artur (Arthur, 1981)
• Nocna zmiana (Night Shift, 1982)
• Artur 2 (Arthur 2: On the Rocks, 1988)
• Rok 1969 (1969, 1988)
• Spokojnie, tatuśku (Parenthood, 1989)
• Miłość potrafi ranić (Love Hurts, 1991)
• Wspaniała Susann (Isn't She Great, 2000)

aktor

• Austin Powers: Agent specjalnej troski (Austin Powers: International Man of Mystery, 1997) jako on sam

[edytuj] Największe przeboje

• "Baby, It's You" (The Shirelles, 1962)
• "The Man Who Shot Liberty Valance" (Gene Pitney, 1962)
• "Don't Make Me Over" (Dionne Warwick, 1962)
• "Make it Easy On Yourself" (Jerry Butler, 1962)
• "Twenty-Four Hours From Tulsa" (Gene Pitney, 1963)
• "Blue on Blue" (Bobby Vinton, 1963)
• "Anyone Who Had a Heart" (Dionne Warwick, 1963)
• "Wives and Lovers" (Jack Jones, 1963)
• "Walk On By" (Dionne Warwick, 1964)
• "Wishin' and Hopin' " (Dusty Springfield, 1964)
• "(There's) Always Something There to Remind Me" (Sandie Shaw, 1964)
• "A House is Not a Home" (Dionne Warwick, 1964)
• "What the World Needs Now Is Love" (Jackie DeShannon 1965)
• "What's New Pussycat?" (Tom Jones)

Piosenka nominowana do Oscara w 1965.

• "Alfie" (Cilla Black, 1966, z filmu Alfie)
• "This Guy's in Love With You" (Herb Alpert & the Tijuana Brass 1967)
• "I Say a Little Prayer For You" (Dionne Warwick, 1967)
• "The Look of Love" (Dusty Springfield 1967 z filmu Casino Royale)

Piosenka nominowana do Oscara w 1967.

• "Do You Know the Way to San Jose?" (Dionne Warwick, 1968)
• "Promises, Promises" (Jill O'Hara, 1968 i Dionne Warwick, 1968)
• "Raindrops Keep Falling on My Head" (B. J. Thomas 1969, z filmu Butch Cassidy and the Sundance Kid)

Oscar i Grammy w 1969.

• "I'll Never Fall in Love Again" (Dionne Warwick 1969")
• "Close to You" (Carpenters 1970)
• "One Less Bell to Answer" (the 5th Dimension 1970)
• "Arthur's Theme (The Best That You Can Do)" (Christopher Cross, z filmu Arthur)

Oscar za najlepszą piosenkę w 1981.

• "On My Own" (Patti LaBelle and Michael McDonald (1986)
• "That's What Friends Are For" (1982)

Grammy za piosenkę roku. Napisana do filmu Night Shift i śpiewna przez Roda Stewarta, później nagrana także wspólnie przez Dionne Warwick, Stevie Wondera, Gladys Knight, and Eltona Johna

[edytuj] Link zewnętrzny

• Biografia