Carl Gustaf Tessin
Z Wikipedii
hrabia Carl Gustaf Tessin (ur. 5 IX 1695 w Sztokholmie , zm. 7 stycznia 1770 w mieście Åkerö) - szwedzki polityk.
Spis treści |
[edytuj] Biografia
Ojcem Tessina był architekt Nicodemus Tessin Młodszy . Jego pochodzenie było w połowie arystokratyczne (ze strony matki), a w połowie mieszczańskie (ze strony ojca). Rodzina ojca wydała wielu artystów; malarzy i architektów. Karierę polityczna rozpoczął w roku 1723, gdy został członkiem partii "holsztyńskiej", tzn polityków opowiadających się za kandydaturą ks. Holsztynu Karola Fryderyka na tron szwedzki.
Tessin został w roku 1725 ambasadorem szwedzkim w Wiedniu (do 1726), gdzie pokrzyżował plany Arvida Horna i prorosyjskiej "partii czapek" przystępując do antyrosyjskiego Sojuszu Hanowerskiego. Tessin opowiadał się bowiem po stronie "partii kapeluszy" (Hattpartiet).
Podczas sesji riksdagu w 1726-1727 i 1731 gwałtownie zaatakował politykę Rządu Horna.
W latach 1734-1745 był znów ambasadorem w Wiedniu, w 1739-42 w Paryżu, w 1743 w Kopenhadze, a w roku 1744 w Berlinie (do 1746 r.), dokąd przybył by towarzyszyć nowej królowej Szwecji Luizie Ulryce Pruskiej do Sztokholmu. Od roku 1747 stał na czele rady królewskiej.
Był człowiekiem bardzo dobrze wykształconym, zwłaszcza w teorii politycznej. Znakomicie znał dzieła Woltera, markiza d'Argensona i Monteskiusza.
[edytuj] Dzieła
- Tessin och Tessiniana (1st ed. Stockholm, 1819), autobiographical extracts from Tessin's voluminous manuscript Memoirs in 29 volumes.
- K. G. Tessins Dagbok (Stockholm, 1824), further extracts from the same.
- En gammal mans bref til en ung Prins (Stockholm, 1753; English editions, 1755 and 1756), skierowany do swego ucznia księcia Gustawa (Gustaw III).
[edytuj] Bibliografia
- Robert Nisbet Bain (1895), Gustavus III and his Contemporaries, vol I (London).
- Bernhard von Beskow (1864). Minne af Grefve K. G. Tessin (Stockholm).
- Malmström, Bernhard Elis. Sveriges politiska historia från Konung Karl XIIs död till statshvälfningen 1772.
[edytuj] Linki
Poprzednik Charles Emil Lewenhaupt |
Lantmarskalk 1738-1739 |
Następca Charles Emil Lewenhaupt |
Poprzednik Carl Gyllenborg |
Przewodniczący Szwedzkiej Rady Królewskiej 1747-1752 |
Następca Anders Johan von Höpken |
Poprzednik - |
szwedzki ambasador we Francji 1739-1742 |
Następca Claes Ekeblad |
Poprzednik Gustaf Zülich |
szwedzki ambasador w Prusach 1744-1746 |
Następca - |