Cezary Goralski

Z Wikipedii

Cezary Goralski (ur. 25 lutego 1900 w Warszawie, zm. 6 czerwca 1951 w Otwocku) – architekt, absolwent Wydziału Architektury Politechniki Warszawskiej w 1933 r.

W trakcie studiów pracował dla takich architektów, jak: prof. Czesław Przybylski, Antoni Jawornicki, Stanisław Lasota, Jan Koszczyc Witkiewicz, Z. Łaboda i J. Dobrzyńska. W 1917 roku brał udział w rozbrajaniu wojsk niemieckich w Warszawie. W trakcie pełnienia obowiązków został ciężko ranny szablą, gdy stanął w obronie polskiego żołnierza.

Od czerwca do października 1920 roku walczył w I Pułku Obrony Warszawy.

[edytuj] Działalność projektowa

• przed II wojną światową wykonywał projekty, specjalizując się w budownictwie pocztowym. Pełnił funkcję radcy w Ministerstwie Poczt i Telegrafów. Doradca techniczny Związku Pocztowców Rzeczypospolitej.
• w latach 1945-1946 pracował w Biurze Odbudowy Stolicy przy inwentaryzacji zniszczeń Warszawy oraz jako kierownik rejonowy biura nadzoru i rzeczoznawca – nadzór odbudowy Muranowa i Mokotowa.
• w latach 1946-1948 pracował jako Inspektor Techniczny Ministerstwa Odbudowy.
• od roku 1946 aż do śmierci pracował w Centralnym Biurze Studiów i Projektów Budownictwa Przemysłowego jako kierownik pracowni i projektant.

[edytuj] Główne dzieła

• Nagroda główna za projekt Pomnika Poległych Za Wolność Ojczyzny w Słupcy w 1924 r. w konkursie pod patronatem Marszałka Józefa Piłsudskiego
• Budynki Poczty i Telegrafu na Ziemiach Wschodnich II RP (lata 30.)
• Szkoła przemysłu graficznego na ulicy Zakroczymskiej w Warszawie
• Fabryka Frudzińskiego na ulicy Chocimskiej w Warszawie
• Biura projektowe Fabryki Samochodów Osobowych na Żeraniu w Warszawie

[edytuj] Wybrane źródła

• Zeszyt Ewidencyjny nr 2621-V otrzymany z Centralnego Archiwum Wojskowego