Chirurgia szczękowo-twarzowa
Z Wikipedii
Chirurgia szczękowo-twarzowa - dziedzina stomatologii zajmująca się leczeniem operacyjnym schorzeń jamy ustnej, części twarzowej głowy - aż po dół przedni czaszki włącznie - oraz szyi. Ze względu na zasięg, coraz częściej specjalność ta określana jest jako chirurgia czaszkowo-szczękowo-twarzowa. Jest podspecjalnością chirurgii. Wyłoniła się na przeł. XIX i XX w. z chirurgii ogólnej. Obejmuje chirurgię stomatologiczną, onkologię, traumatologię i chirurgię plastyczną części twarzowej czaszki. W większości krajów Unii Europejskiej do uzyskania tej specjalności wymaga się dyplomu lekarza i lekarza stomatologa. W Polsce jest to jedyna obok epidemiologii i zdrowia publicznego specjalność, w której mogą kształcić się zarówno lekarze jak i lekarze stomatolodzy. Dla lekarzy posiadających oba dyplomy istnieje odrębny, skrócony program specjalizacji.
Anestezjologia i intensywna terapia - Chirurgia - Dermatologia - Ginekologia - Interna - Medycyna nuklearna - Medycyna rodzinna - Medycyna pracy - Medycyna ratunkowa - Medycyna sądowa - Neurologia - Pediatria - Położnictwo - Psychiatria - Radiologia - Rehabilitacja medyczna - Stomatologia - Zdrowie publiczne
Interna: Alergologia - Angiologia - Choroby zakaźne - Endokrynologia - Gastroenterologia - Geriatria - Hematologia - Kardiologia - Nefrologia - Onkologia - Pulmonologia - Reumatologia
Chirurgia: Chirurgia dziecięca - Chirurgia naczyniowa - Chirurgia ogólna - Chirurgia onkologiczna - Chirurgia plastyczna - Kardiochirurgia - Laryngologia - Chirurgia szczękowo-twarzowa - Neurochirurgia - Okulistyka - Ortopedia i traumatologia - Torakochirurgia - Transplantologia - Urologia
Chirurgia stomatologiczna • Chirurgia szczękowo-twarzowa • Ortodoncja • Periodontologia • Protetyka stomatologiczna • Stomatologia dziecięca • Stomatologia zachowawcza z endodoncją • Zdrowie publiczne • Epidemiologia