Chow Chow

Z Wikipedii

Chow chow
Chow chow
Kraj patronacki	Wielka Brytania
Kraj pochodzenia	Mongolia
Wymiary
Wysokość	48 - 56 cm (psy), 46 - 51 cm (suki)
Klasyfikacja
FCI	Grupa V, sekcja 5, numer wzorca 205
AKC	Non-sporting
ANKC	Grupa 7 - (Non-sporting)
CKC	Grupa 6 - (Non-sporting)
KC(UK)	Utility
NZKC	Non-sporting
UKC	Grupa 5 - Northern Breed
Wzorce rasy
FCI • AKC • ANKC • CKC KC(UK) • NZKC • UKC
Galeria zdjęć w Wikimedia Commons

Chow chow - jest to jedna z ras psów, należąca do grupy szpiców i psów pierwotnych, zaklasyfikowana do sekcji szpicy azjatyckich i ras pokrewnych.

Spis treści 1 Rys historyczny 2 Wygląd 2.1 Szata i umaszczenie 3 Zachowanie i charakter 4 Zdrowie i pielęgnacja

[edytuj] Rys historyczny

Rasa chow-chow jest pochodzenia mongolskiego, znana jest już od ponad 2000 lat, ale została opisana dopiero w 1903 roku przez American Kennel Club. Rasa ta kiedyś była używana do polowań na wilki, gdyż chow-chow’y mają długą sierść około 10 cm, posiadają również grubą skórę około 3-4 mm, a do tego są bardzo zawzięte. Ze względu na ich wytrzymałość, siłę i odporność na trudne warunki pogodowe wykorzystywano je również jako środek transportu w górach Tybetu.

[edytuj] Wygląd

Chow-chowy chodzą bardzo lekko, z wypiętą klatką i puszystym ogonem noszonym na grzbiecie. W wieku dorosłym ich gęsta grzywa upodabnia je do lwów.

[edytuj] Szata i umaszczenie

Chow-chow’y mają jednolite ubarwienie sierści, występujące w kolorze: rudym, czarnym, białym, kremowym i niebieskim. Sierść psów tej rasy jest gęsta, puszysta i dwuwarstwowa. Charakterystyczną cechą tej rasy jest czarno-niebieski język, dziąsła i podniebienie. Ich gęsta i puszysta sierść powoduje grubszą i odstraszającą sylwetkę.

[edytuj] Zachowanie i charakter

Lubią być w centrum zainteresowania. Mają dobry kontakt z ludźmi. Są spokojne, lubią spacery. Dorosłe psy już nie wiedzą co to zabawa. Osobniki tej rasy nie potrafią się bawić jak szczeniaki, czy przedstawiciele innych ras. Suki bywają agresywniejsze i bardziej szczekliwe. Nie nadają się na szkolenie. Są doskonałymi stróżami.

[edytuj] Zdrowie i pielęgnacja

Zarówno u osobników męskich jak i żeńskich występuje linienie. U samic tej rasy może pojawić się zrzucenie sierści po oszczenieniu się. Ich pielęgnacja obejmuje regularne szczotkowanie oraz rzadsze kąpiele. Częste uczulenia spotykane są po szczepieniach.