Constantin Sandu-Aldea
Z Wikipedii
Constantin Sandu-Aldea właściwie Constantin C. Petrea (ur. 22 listopada 1874 r. w Tichileşti koło Braiłej, zm. 21 marca 1927 r. w Bukareszcie) – rumuński pisarz i agronom, członek-korespondent Academia Română.
Pochodził z chłopskiej rodziny. Ukończył gimnazjum w Braiłej i szkołę rolniczą w Herăstrău (1892-1896). W czasie studiów w Paryżu (1901-1903) i Berlinie uzyskał stopień doktora (1906), następnie został mianowany profesorem Centralnej Szkoły Rolniczej koło Bukaresztu. Zajmował się poprawą gatunków roślin.
Jego działalność literacką zapoczątkowało opublikowanie w "Viaţa românească" tłumaczenia wierszy Heinricha Heinego. Pisał poezję, tłumaczył (m.in. utwory Henryka Ibsena i Hermanna Sudermanna), jednak zasłynął przede wszystkim jako prozaik. Jego twórczość reprezentowała nurt zwany sămănătorismem.
Współpracował z pismami "Sămănătorul", "Floare albastră", "România jună", "Apărarea naţională", "Viaţa românească", używając także pseudonimów Miron Aldea, S. Voinea, C. Răzvan.
[edytuj] Twórczość
- Drum şi popas (1904, Droga i postój) – notatki z podróży
- În urmă plugului (1905, Za pługiem) – zbiór noweli
- Două neamuri (1906, Dwa rody) – powieść (dedykowana Nicolae Iordze)
- Pe drumul Bărăganului (1908, Na drogach Baraganu) – zbiór noweli
- Ape mari (1910, Głębokie wody) – zbiór noweli
- Călugărenii (1920) – zbiór noweli
[edytuj] Bibliografia
- Halina Mirska-Lasota, Mały słownik pisarzy rumuńskich, Warszawa 1975
