Cuchnący oddech

Z Wikipedii

	Cuchnący oddech
(fetor ex ore)
ICD-10:	R19.6
R19.6.0 {{{X.0}}}
R19.6.1 {{{X.1}}}
R19.6.2 {{{X.2}}}
R19.6.3 {{{X.3}}}
R19.6.4 {{{X.4}}}
R19.6.5 {{{X.5}}}
R19.6.6 {{{X.6}}}
R19.6.7 {{{X.7}}}
R19.6.8 {{{X.8}}}
R19.6.9 {{{X.9}}}

Cuchnący oddech (łac. halitosis, foetor ex ore) – medyczny termin określający odczuwanie nieprzyjemnego zapachu wyczuwalnego w trakcie wydychania powietrza.

[edytuj] Przyczyny

niska higiena jamy ustnej
próchnica zębów
paradontoza
zaleganie resztek pokarmowych pod protezami zębowymi
palenie tytoniu
przewlekłe stany zapalne układu oddechowego i górnego odcinka przewodu pokarmowego
- zapalenie języka i jamy ustnej
- przewlekłe zapalenie zatok przynosowych
- przewlekłe zapalenie oskrzeli
- przewlekłe zapalenie migdałków
- zapalenie błony śluzowej żołądka związane (lub nie) z infekcją Helicobacter pylori
choroby nowotworowe układu oddechowego i górnego odcinka przewodu pokarmowego przebiegające z martwicą i rozpadem tkanek
refluks żołądkowo-przełykowy
choroby metaboliczne
mocznica
ketonemia w przebiegu głodu lub cukrzycy
uchyłki przełyku
niewydolność wątroby (zobacz też: foetor hepaticus)

[edytuj] Leczenie

Obowiązuje leczenie przyczynowe, gdyż foetor ex ore jest tylko objawem, więc likwidacja pierwotnej przyczyny prowadzi do ustąpienia objawu. Z ogólnych zaleceń należy pamiętać o rygorystycznej higienie jamy ustnej, polegającej na częstym myciu zębów (zwłaszcza po każdym posiłku) oraz usuwaniu nalotu z języka. Pewne złagodzenie objawów może przynieść również rezygnacja ze spożywania słodkich pokarmów oraz stosowanie gum lub cukierków o smaku miętowym. Celem odkażenia jamy ustnej można stosować płukanki z roztworu wody utlenionej i wody w stosunku 1:10 (nie wolno połykać!) lub leków w postaci tabletek do ssania zawierających środki bakteriostatyczne i bakteriobójcze.

[edytuj] Bibliografia

Otorynolaryngologia praktyczna. Podręcznik dla studentów i lekarzy. Tom I. Grzegorz Janczewski (red.). Gdańsk: Via Medica, 2007, ss. 257-259. ISBN 978-83-60072-75-2.