Dąb Piotrowy

Z Wikipedii

Dąb Piotrowy - z lewej strony

Korona Dębu Piotrowego

Pień Dębu Piotrowego

Drugi dąb za kościołem

Miejsce spoczynku rodziny Manteuffel u podnóża dębów

Dąb Piotrowy - dąb szypułkowy, pomnik przyrody, rosnący przy kościele pw. Matki Bożej Różańcowej w miejscowości Toporów, w województwie lubuskim. Jest własnością Parafii Rzymsko Katolickiej w Toporowie, nadzór nad drzewami sprawuje wojewódzki konserwator przyrody.

[edytuj] Wymiary

Ma około 20 m wysokości, a jego obwód w pierśnicy (1,30 m od podstawy) wynosi 8,70 m. Drzewo jest jednym z najstarszych dębów w Polsce, jego wiek szacowany jest na ponad 700 lat. Ze względu na pusty środek, (dla zabezpieczenia przed wywróceniem "olbrzyma" na pobliski zabytkowy kościół), fragment podstawy pnia został częściowo wypełniony betonem.

[edytuj] Nazwa

Nazwa dębu łączy się z legendą przedstawioną w starych zapisach księgi parafialnej o tym, że car rosyjski Piotr I Wielki podczas podróży w 1697 r. do Holandii jadł pod tym drzewem śniadanie.

[edytuj] Otoczenie

Dąb Piotrowy rośnie w sąsiedztwie drugiego dębu (bez nazwy), którego wiek określany jest na około 500 lat. Drzewo także posiada rangę pomnika przyrody. Z odległości kilku metrów obwody obu pomników wydają się podobne, jednak to tylko złudzenie, ponieważ młodszy dąb jest gęsto porośnięty bluszczem i w obwodzie ma "tylko" 6,10 m (w pierśnicy).

U podnóża znajduje się mały cmentarz z końca XIX wieku, z marmurowym krzyżem, na którym pochowani są członkowie rodziny Manteuffel, ich dzieci i bliscy znajomi. Tuż obok stoi zabytkowy kościół oraz kaplica, w podziemiach której pochowani są dawni właściciele Toporowa.

Cały kompleks zabytków znajduje się na najwyższym wzniesieniu, przez co wieża kościoła wraz z koronami dębów góruje nad miejscowością.

Płyty nagrobne Manteuffel przy dębach