Długi Upłaz
Z Wikipedii
Długi Upłaz (słow. Dlhý úplaz) – przebiegający w kierunku południe-północ odcinek grani pomiędzy Rakoniem a Łuczniańską Przełęczą w Tatrach Zachodnich. Granią tą przebiega granica polsko-słowacka. Górale nazywali Długim Upłazem wschodnie zbocza (po polskiej stronie). Zachodnie stoki Długiego Upłazu opadają do słowackiej Zadniej Doliny Łatanej, wschodnie do Doliny Chochołowskiej Wyżniej, będącej górną częścią Doliny Chochołowskiej. Mająca ok. 2 km długości grań Długiego Upłazu jest płaska i zaokrąglona. Zaznaczają się w niej tylko dwa niewiele wyróżniające się szczyty o wysokości 1785 i 1632 m n.p.m. Jest trawiasta i zarastająca kępami kosodrzewiny, miejscami wystają skały kwarcytowe. Dawniej Długi Upłaz stanowił tereny pasterskie Hali Chochołowskiej.
Z trasy turystycznej, która prowadzi cały czas odkrytym odcinkiem grani, rozpościerają się rozległe widoki na szczyty i doliny Tatr Zachodnich. Szczególnie efektownie wyglądają one jesienią, gdy hale wybarwione są na wszystkie niemal kolory; ciemnoczerwone kępy borówek, żółte bliźniczki psiej trawki, fioletowo kwitnące wrzosy, a wszystko to przeplatane ciemnozielonymi kępami kosówki i wystającymi białymi turniami Bobrowca. Na południu wznoszą się Rohacze, swoim wyglądem przypominające bardziej szczyty Tatr Wysokich niż Zachodnich, piramida Starorobociańskiego Wierchu i polodowcowy kocioł Doliny Chochołowskiej Wyżniej.
[edytuj] Szlaki turystyczne
[edytuj] Bibliografia
- Zofia Radwańska-Paryska: Wielka Encyklopedia Tatrzańska. Poronin: Wyd. Górskie, 1995. ISBN 83-7104-009-1.
- Józef Nyka: Tatry polskie. Przewodnik. Wyd. XIII. Latchorzew: Wyd. Trawers, 2003. ISBN 83-915859-1-3.
- Władysław Szafer: Tatrzański Park Narodowy. Zakład Ochrony Przyrody PAN, 1962.
- Tatry Zachodnie słowackie i polskie. Mapa turystyczna 1:25 000. Warszawa: Wyd. Kartograficzne Polkart Anna Siwicka, 2005/06. ISBN 83-87873-36-5.