Bliźniczka psia trawka

Z Wikipedii

Bliźniczka psia trawka
Systematyka wg Reveala
Domena	jądrowce
Królestwo	rośliny
Podkrólestwo	naczyniowe
Nadgromada	nasienne
Gromada	okrytonasienne
Klasa	jednoliścienne
Rząd	wiechlinowce
Rodzina	wiechlinowate
Rodzaj	bliźniczka
Gatunek	bliźniczka psia trawka
Nazwa systematyczna
Nardus stricta L.
Galeria zdjęć i grafik

Bliźniczka psia trawka, b. wyprostowana (Nardus stricta L.), nazwa zwyczajowa psia trawka, psiarka - gatunek byliny z rodziny wiechlinowatych (Poaceae). Występuje dość pospolicie na niżu i w górach (tutaj częściej). Status gatunku we florze Polski: gatunek rodzimy.

Spis treści 1 Morfologia 2 Ekologia 3 Ciekawostki 4 Przypisy 5 Bibliografia

[edytuj] Morfologia

Pokrój

Roślina zielna wieloletnia, tworząca bardzo gęste kępy (roślina darniowa).

Łodyga

Jej źdźbła, wysokie na 10 – 40 cm (zależnie od warunków środowiska) są sztywne i pokryte łuskowatymi okrywami. Źdźbła są ulistnione tylko dołem, w górnej, bezlistnej części są ostre w dotyku, gdyż są na nich zadziory. Psia trawka wytwarza też rozłogi, za pomocą których rozmnaża się wegetatywnie.

Liście

Sinozielone liście, w dolnej części są, podobnie jak łodyga pokryte łuskowatymi okrywami. Mają one sztywną blaszkę liściową, bardzo wydłużoną i ostro zakończoną.

Kwiaty

Zebrane są w wydłużony, jednostronny kłos, wiechę lub grono na szczycie łodygi. Kwiatostan ten ma, podobnie, jak liście, siny kolor i składa się z kilkunastu kłosków. Budowa całego kwiatu jest bardzo uproszczona. Pojedyncze kwiaty składają się tylko ze słupka, pręcików i dwóch plewek. Słupek ma piórkowate, pojedyncze, niepozorne znamię, trzy pręciki mają drobne, zmarniałe pylniki. Kilka takich kwiatów tworzy kłosek, który pod spodem ma dwie plewy. Roślina kwitnie w czerwcu i jest wiatropylna.

Owoce

Drobne ziarniaki.

Korzeń

Ma bardzo silne, sznurowate korzenie, którymi mocno zakorzenia się w glebie, tak, że roślina jest trudna do wyrwania.

[edytuj] Ekologia

• Biotop, wymagania: Występuje zarówno w górach, jak i na niżu. Rośnie głównie w miejscach suchych, na bardzo jałowej glebie, gdzie brak konkurencji ze strony większych traw. Wystepuje zarówno na podłożu wapiennym, jak i granitowym. Psia trawka rośnie na stromych zboczach, na łąkach i halach górskich, wśród skał, w szczelinach skalnych. W Tatrach często wspólnie z sitem skuciną i boimką dwurzędową tworzy na skałach niskie murawy. Hemikryptofit. W klasyfikacji zbiorowisk roślinnych gatunek charakterystyczny dla rzędu (O.) Nardetalia^[1].
• Jest wskaźnikiem gleb jałowych, ubogich w azot. Jest jedną z niewielu roślin, które potrafią trwale rosnąć na tak jałowym i suchym podłożu.

[edytuj] Ciekawostki

• Mimo, że na wielu halach górskich jest bardzo pospolita i zarasta duże powierzchnie, nie przedstawia wartości gospodarczej. Jej liście i łodygi są tak ostre, że nie są zjadane ani przez owce, ani przez bydło. Jest również bardzo trudna do koszenia.

Zobacz też: rośliny tatrzańskie.

[edytuj] Przypisy

1. ↑ Władysław Matuszkiewicz: Przewodnik do oznaczania zbiorowisk roślinnych Polski. Warszawa: Wyd. Naukowe PWN, 2006. ISBN 83-01-14439-4. 

[edytuj] Bibliografia