Dżeser

Z Wikipedii

Dżeser w hieroglifach

Dżeser (Dżoser) - władca górnego i dolnego Egiptu, drugi król z III dynastii. Panował w l. 2690–2670 p.n.e. lub 2720–2700 p.n.e.

Prawdopodobnie był synem Chasechemui i królowej Nimaatapis, młodszym bratem Sanachta. Niektórzy (Helck) uważają, że był mężem córki Chasechemui i Nimaatapis, Hetephernebti, a więc zięciem ostatniego władcy II dynastii i jego żony.

Horus Neczeri-Chet w hieroglifach

Pochodził z Tinis. Objął tron po śmierci starszego brata. W pierwszym okresie panowania rządy sprawowała matka jako regentka ze względu na młody wiek władcy. Prawdopodobnie początkowo rządził z Abydos, następnie jednak już z Memfis.

W historii zasłynął jako pierwszy, któremu wzniesiono grobowiec w kształcie piramidy oraz jako prekursor rzeźby monumentalnej (posąg króla z serdabu). Pierwszy wprowadził też do tytulatury królewskiej nowy przydomek: Złoty Horus, co miało określać władcę jako Horusa słonecznego.

Jak podaje słynna Stela Głodu z Sehel pod Asuanem, za Dżesera panował głód na południu Egiptu, jest to jednak wysoce niepewne, gdyż stela powstała już w czasach ptolemejskich.

Wezyrem Neczericheta był Imhotep - lekarz, architekt i najwyższy kapłan, a także budowniczy pierwszej w dziejach ludzkości piramidy.

[edytuj] Zobacz też

• piramida Dżesera

[edytuj] Bibliografia

• Grimal N. - „Dzieje starożytnego Egiptu”, PIW, Warszawa 2004, s. 74-75, ISBN 83-06-02917-8
• Kwiatkowski B. - „Poczet faraonów”, Iskry, Warszawa 2002, s. 88-93, ISBN 83-207-1677-2
• Schneider Th. - „Leksykon faraonów”, Wyd. Naukowe PWN, Warszawa-Kraków 2001, s. 121-123, ISBN 83-01-13479-8