Dachstein (lodowiec)

Z Wikipedii

Lodowiec Dachstein – znajduje się w południowej część masywu Dachstein w Austrii. Jest najdalej na wschód wysuniętym lodowcem Alp, na granicy między krajami związkowymi Górną Austrią i Styrią. Zajmuje powierzchnię ok. 560 ha.

Po raz pierwszy został zdobyty w XIX wieku, jednak jego rozwój jako centrum sportów zimowych nastąpił pod koniec lat 60. XX wieku wraz z budową na południowej ścianie masywu kolejki gondolowej. Na terenie lodowca znajduje się szereg atrakcji dla narciarzy i snowboardzistów. Poza systemem wyciągów i tras zjazdowych do dyspozycji są jeszcze trasy biegowe (jesienią trenuje tutaj wiele reprezentacji narodowych), w tym Narodowa Austriacka Trasa Narciarska biegnąca od górnej stacji kolejki do miejscowości Obertraun po drugiej stronie masywu Dachstein. Dla snowboardzistów przygotowany jest Dachstein Burton Superpark^[1].

Lodowiec Dachstein, który zajmuje powierzchnię około 500 hak składa się z 8 mniejszych:

• Hallstätter Gletscher (300 ha)
• Großer Gosauer Gletscher (120 ha)
• Schladminger Gletscher (95 ha)
• Schneeloch Gletscher
• Kleiner Gosau Gletscher
• Nördlicher Torsteingletscher
• Smiedstockgletscher
• Edelgrießgletscher

Lodowiec znajduje się na liście światowego dziedzictwa UNESCO ^[2] jako część obszaru "Hallstatt-Dachstein Salzkammergut".

Spis treści 1 Kolej linowa na południowej ścianie (Dachstein Südwandbahn) 1.1 Parametry kolejki[3] 2 Punkt widokowy 2.1 Dane techniczne 3 Pałac lodowy 4 Dachstein:Cult 5 Infrastruktura narciarska 5.1 Wyciągi 6 Inne atrakcje 7 Kalendarium 8 Przypisy

[edytuj] Kolej linowa na południowej ścianie (Dachstein Südwandbahn)

Pierwsze plany budowy kolejki linowej na szczyt Hunerkogel pojawiły się już w latach 30. XX wieku, jednak powstałe problemy techniczne uniemożliwiały ich realizację. Przełom nastąpił dopiero w latach 60. XX wieku. Miało to związek z budową w latach 1960-61 drogi Dachsteinstrasse prowadzącej z miejscowości Ramsau am Dachstein do obecnej dolnej stacji kolejki. Po rozważeniu wielu wariantów (wg. jednego z nich dolna stacja miała się znajdować aż w Schladmingu) w 1966 roku rozpoczęto budowę kolejki. Największe problemy napotkano podczas budowy górnej stacji. Aby mogła ona powstać konieczne było wykonanie w pokrywie lodowej szczytu Hunerkogel betonowych fundamentów 70 metrowej głębokości. Ostatecznie po 30 miesiącach budowy, 21 czerwca 1969 roku w obecności prezydenta Austrii Franza Jonasa nastąpiło oficjalne otwarcie. Początkowo dla narciarzy dostępne były tylko dwa wyciągi. Budowa kolejnych i rozbudowa już istniejących miała miejsce w latach 1974, 1980 oraz 2003. W 1992 r. rozbudowano górną stację, powiększając znajdującą się tam restaurację do 180 miejsc siedzących. W 2003 roku obiekty na lodowcu przejęła w administrowanie firma Planai Hohwurzen Bahnen GmbH. Jeszcze w tym samym roku do górnej stacji doprowadzono linię elektryczną (kabel o średnicy 70 mm o długości 2600 m i wadze 7,5 kg na metr) co umożliwiło m.in. przejście z ręcznego sterowania kolejką na automatyczne. Gondole kursujące co 20 minut służą nie tylko do wywożenia turystów ale pełnią także funkcję transportową. W zbiornikach mocowanych pod wagonikami wywożona jest czysta woda (gondola nr 1), olej (gondola nr 2), a także zwożone są ścieki (drugi zbiornik pod gondolą nr 2).

[edytuj] Parametry kolejki^[3]

• kolejka pokonuje różnicę wysokości 998 m
• długość liny 2.174 m
• w najwyższym punkcie gondola znajduje się 210 m nad ziemią
• czas jazdy to ok. 7 minut przy prędkości 6-10 m/s
• 2 gondole o pojemności po 70 osób + jedna z obsługi

[edytuj] Punkt widokowy

2 sierpnia 2005 roku oddano do użytku platformę widokową oplatającą górną stację kolejki. Jej najważniejszym punktem jest Sky Walk – częściowo przeszklona konstrukcja wychodząca poza 250 metrową, pionową ścianę góry Hunerkoge^[4].

[edytuj] Dane techniczne

• konstrukcja stalowa użyta do budowy platformy widokowej waży ok. 40 ton
• jednorazowo Sky Walk może odwiedzać 150 osób
• statycznie konstrukcja wytrzyma nacisk 8 m pokrywy śnieżnej na metr kwadratowy i wiatr o sile 210 km/h
• koszt budowy wyniósł ok. 500 000 euro

[edytuj] Pałac lodowy

Jedną z nowości jest położony niecałe 100 metrów od górnej stacji kolejki pałac lodowy Eispalast^[5]. Po trwającej ponad rok budowie, 14 lipca 2007 umożliwiono turystom wejście w głąb lodowca. W pałacu obok monumentalnej sali tronowej czy niebieskiego salonu można podziwiać lodowe rzeźby Scrata, Diego czy Sid'a – bohaterów filmu "Epoka lodowcowa".

[edytuj] Dachstein:Cult

Dachstein:Cult – najwyżej na świecie położona pracownia artystyczna^[6]. Spotkania organizowane są od 2005 roku z inicjatywy stowarzyszenia Art:Network i Planai Hochwurzen Bahnen. W jego ramach dwa razy do roku międzynarodowi artyści z różnych dziedzin przez pewien czas mieszkają i tworzą na szczycie Hunerkogel (2700 m.n.p.m.). Następnie ich dzieła prezentowane są w galeriach całego świata (w 2008 m.in. w Warszawie^[7]).

[edytuj] Infrastruktura narciarska

[edytuj] Wyciągi

Mitterstein

• różnica wysokości 256 m - 2.264,5 m .n.p.m. - 2.520,5 m n.p.m.
• krzesełka dwuosobowe
• długość 828,7 m
• 133 krzesełka w odstępie 12,5 m
• czas jazdy - ok. 5 min.
• możliwość wywozu 1.440 osób na godzinę

Schladminger I i II

• różnica wysokości od 2500 m .n.p.m. do 2.680 m .n.p.m.
• długość 744 m
• prędkość 3 m/s
• liczba orczyków - 2x80
• możliwość wywozu 2 x po 1000 osób na godzinę

Hunerkogel

• różnica wysokości od 2620 m .n.p.m. do 2.680 m .n.p.m.
• długość 307 m
• możliwość wywozu 1400 osób na godzinę

Austriascharten

• różnica wysokości 50 m
• długość 228 m
• możliwość wywozu 720 osób na godzinę

[edytuj] Inne atrakcje

• lodowiec Dachstein to punkt startowy dla paralotniarzy
• 14 szlaków wspinaczkowych
• 18 kilometrów tras do uprawiania narciarstwa biegowego
• śniadania przy wschodzie słońca – od czerwca do września w restauracji "Panorama"
• zachody słońca z muzyką na żywo i regionalnymi specjalnościami kulinarnymi – od września do października restauracji "Panorama"
• w sezonie zimowym możliwe jest zwiedzanie lodowca w czasie pełni księżyca

[edytuj] Kalendarium

• 1969 – Budowa wyciągów Schladmingerlift I i Hunerkogellift
• 1974 – Budowa wyciągu Schladmingerlift II
• 1980 – Budowa wyciągu krzesełkowego Mitterstein
• 1983 – Budowa przejścia (Rosmariestollen) w górze Koppenkarstein, łączącego lodowiec Dachstein z lodowcem Edelgrieß
• 1992 – Rozbudowa górnej stacji na szczycie Hunerkogel
• Marzec 2003 – Przejęcie zespołu obiektów Dachstein z rąk Dachstein Tourismus AG przez Planai Hohwurzen Bahnen GmbH
• 2003 – Budowa linii elektrycznej do górnej stacji Hunerkogel (wcześniej agregaty olejowe)
• 2003 – Budowa wyciągu Austriaschartenlift
• 2003 – Przebudowa wyciągu Hunerkogellift
• 2004 – Przebudowa kolejki towarowej biegnącej równolegle do głównej kolejki
• 2004 – Przebudowa głównej kolejki i przejście na prowadzenie automatyczne
• 2004 – Zelektryfikowanie wyciągów Schladmingerlift I i II oraz wyciągu krzesełkowego Mitterstein
• 2004 – Wytyczenie szlaku wspinaczkowego Irg
• 2005 – Budowa i otwarcie platformy widokowej Sky Walk
• 2006 – Wytyczenie szlaku wspinaczkowego Sky Walk Klettersteig
• 14 lipca 2007 – Otwarcie pałacu lodowego Dachstein Eispalast

Przypisy