DAKOL

Z Wikipedii

DAKOL (Dywizjon Artylerii KOLejowej) – polski dywizjon artylerii kolejowej sformowany w 1947 roku na bazie poniemieckiego pociągu pancernego.

[edytuj] Historia

Przystępując do rozbudowy potencjału obronnego Wybrzeża dowództwo Marynarki Wojennej zorganizowało w 1947 roku Dywizjon Artylerii Kolejowej.

Dywizjon został wyposażony w pociąg pancerny składający się z 5 wagonów pancernych uzbrojonych w armaty kolejowe kal. 194 mm.

Wagony zostały zbudowane we francuskich zakładach Schneider w Le Creusot w czasie I wojny światowej. Po zajęciu Francji przez Niemców w 1940 roku wagony zostały przejęte przez Niemców i używane przez nich do obrony wybrzeży Francji i Niemiec. Po zakończeniu II wojny światowej 5 z takich wagonów znalazło się na terytorium Polski i przejęła je polska Marynarka Wojenna.

Wagony skierowano do portu wojennego na Oksywiu i sformowano z nich Dywizjon Artylerii Kolejowej, wyposażony w pociąg pancerny w składzie 5 wagonów artyleryjskich oraz wagonów zaplecza. Ponieważ jednak w rejonie Oksywia brak było odpowiedniego zaplecza torowego dywizjon przebazowano do Darłówka.

Z powodu trudności z nietypową amunicją do dział kal. 194 mm, planowano wymianę tych dział na typowe radzieckie armaty nadbrzeżne kal. 152 mm oraz wzmocnienie dywizjonu przez wprowadzenie wagonów pancernych z armatami przeciwlotniczymi. Ostatecznie nie doszło do tych zmian i dywizjon został rozformowany a wagony oddano na złom.

[edytuj] Dowódcy dywizjonu

• por. mar. Z. Ficzka
• kmdr. por. I. Sitnicki

[edytuj] Dane taktyczno-techniczne wagonu artyleryjskiego z pociągu DAKOL

• Masa: 65 t
• Długość: 14,68 m
• Uzbrojenie: armata kal. 194,4 mm wz. 70/93 (umieszczona w otwartej pancernej wieży)
• Kąt ostrzału:
  • w płaszczyźnie poziomej: 360º
  • w płaszczyźnie pionowej: -3º do +40º
• Szybkostrzelność: 4 – 5 strz./min
• Zasięg maksymalny: 18 300 m
• Masa pocisku: 83 kg
• Opancerzenie: 15 – 20 mm
• Podwozie: 4-osiowe