Armata
Z Wikipedii
Armata była dawniej bronią miotająca pociski za pomocą prochu. Współcześnie terminem tym określa się działo o bliskim płaskiemu torze lotu pocisku, służące do ostrzeliwania celów będących na linii pola widzenia.
Wynaleziona przed 1280 rokiem w Chinach w postaci metalowej rury (lufy), wyrzucającej pociski w stronę wroga za pomocą prochu strzelniczego. W Europie znana od 1326 jako bombarda.
Z armat wyodrębniły się:
- broń ręczna (aktualnie nie zaliczana do armat):
- działa:
- haubica;
- współczesne armaty, np. armata wz. 02/26;
- granatniki np. granatnik wz. 1936;
- moździerze.
Najpotężniejszymi pod względem kalibru działami były: okrętowe (np. japońskie pancerniki "Yamato" i "Musashi" miały działa kalibru 460 mm), kolejowe (np. niemiecka Dora miała kaliber 800 mm) i obrony wybrzeża (były to najczęściej działa kolejowe lub okrętowe zamontowane na wybrzeżu). Historycznie największy kaliber (890 mm) ma nie Car Puszka z 1586, przechowywana do dziś w moskiewskim Kremlu, lecz amerykańskie działo doświadczalne Little David (zwane w niektórych źródłach moździerzem) o kalibrze 914 mm.
Obecnie działa kalibru ponad 240 mm są wielką rzadkością, a w praktyce najczęściej stosuje się działa do 155 mm (na lądzie) oraz 127 mm (na okrętach).
Typowa armata współczesna składa się z następujących elementów:
- lufy,
- hamulca wylotowego,
- łoża (łoże górne i łoże dolne),
- mechanizmu podniesieniowego i kierunkowego,
- kołyski,
- zamka,
- tylca (tylko w małokalibrowych armatach automatycznych),
- oporopowrotnika.
Niektóre armaty posiadają również przedmuchiwacz lufy (najczęściej eżektorowy, rzadziej na sprężone powietrze)
[edytuj] Zobacz też
