Damnica
Z Wikipedii
Współrzędne: 54°30'07" N 17°16'13" E
| Damnica | |||
|
|||
| Województwo | pomorskie | ||
| Powiat | słupski | ||
| Gmina | Damnica | ||
| Położenie | 54° 30' 07'' N 17° 16' 13'' E |
||
| Liczba mieszkańców (2006) • liczba ludności |
1240 |
||
| Strefa numeracyjna (do 2005) |
59 | ||
| Kod pocztowy | 76–231 | ||
| Tablice rejestracyjne | GSL | ||
|
Położenie na mapie Polski
  Damnica
|
|||
 |
|||
Damnica (kaszb. Damnica, niem. Hebron - Damnitz) – duża wieś w Polsce położona w województwie pomorskim, w powiecie słupskim, w gminie Damnica. Wieś jest siedzibą sołectwa Damnica w którego skład wchodzą również miejscowości Budy i Dębniczka.
W latach 1975-1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa słupskiego.
Jest ważnym ośrodkiem gospodarczym i edukacyjno - administracyjnym. Siedzibę ma tutaj Urząd Gminy Damnica, Nadleśnictwo Damnica, Zespół Szkół w Damnicy (obejmujący przedszkole, szkołę podstawową i gimnazjum), Ośrodek Szkolno-Wychowawczy, Stacja Pasażerska i Towarowa PKP (na trasie linii kolejowej Stargard Szczeciński-Słupsk-Gdańsk), Składnica Drewna Lasów Państwowych, Komisariat Policji, Urząd Pocztowy i wiele innych jednostek użyteczności publicznej oraz zakładów wytwórczych.
Ośrodek Szkolno - Wychowawczy (funkcjonujący od 1955 roku) znajduje się w pałacu, który pochodzi z 1871 roku. Został on zbudowany na zlecenie Richarda von Blankensee według projektu Gustava Koehlsbaha. Przyszły właściciel, baron Karol von Gampa w 1890 poślubił córkę Klarę Fridricha Bayera - założyciela koncernu chemiczno - farmaceutycznego. Dawało mu to tak wysokie udziały w przedsiębiorstwie, że od 1910 roku został właścicielem całego pałacu i jego otoczenia. Majątkiem władał do swojej śmierci w 1918 roku; potem jego żona (do śmierci w 1938), a następnie ich najstarsza córka Ilse wraz z mężem Karlem Armsterem (śpiewak operowy i malarz).
Część parterowa pałacu ma charakter reprezentacyjny; piętra są częścią mieszkalną. Nad wejściem umieszczone jest witrażowe nadświetle, ściany wykładane są drewnianą boazerią otaczającą kasetony. Nad holem znajduje się żyrandol w kształcie żaglowca.
Na parterze najpyszniej przedstawia się sala balowa zwana lustrzaną. Na ścianach znajdują się kasetony z ozdobną tkaniną otoczone drewnianą boazerią. Między nimi znajdują się wąskie lustra kryształowe i kinkiety w kształcie kwiatów. Plafon przedstawia alegorię pór roku (1902, malarz: Max Gärtner).
Sala sąsiaduje z palmiarnią (obecnie biblioteka). Prowadzą do niej półkoliście przesklepione drzwi ujęte w kolumny ze złoconymi jońskimi kapitelami podtrzymującymi ozdobną arkadę. Tu ściany wykładane są czerwonym marmurem. Znajduje się tu 12-metrowa palma konopna, która została przywieziona w 1919 roku z Palestyny.
Na tym samym poziomie znajdują się też: sala myśliwska (jej ściany zdobią malowidła wykonane przez Maxa Gärtnera w 1901 roku) i dwa neorenesansowe piece kaflowe.
Majątek był często odwiedzany w latach dwudziestych i trzydziestych wieku XX przez niemieckiego malarza ekspresjonistę i grafika - Maxa Pechsteina (1881 - 1955).
Miejscowość jest siedzibą gminy Damnica.
[edytuj] Linki zewnętrzne
- Mapy: Autopilot • Google Maps • Szukacz • Targeo • Zumi
- Zdjęcia satelitarne: Google Maps • Wikimapia • Zumi
Siedziba gminy: Damnica
Wsie sołeckie: Bięcino • Bobrowniki • Damno • Dąbrówka • Domaradz • Karżniczka • Łebień • Mianowice • Sąborze • Stara Dąbrowa • Strzyżyno • Święcichowo • Wielogłowy • Zagórzyca
Miejscowości niesołeckie: Budy • Dębniczka • Domanice • Głodowo • Jeziorka • Łężyca • Łojewo • Mrówczyno • Paprzyce • Skibin • Świtały • Wiatrowo • Wiszno • Zagórzyczki
