Daniel Bernoulli

Z Wikipedii

Daniel Bernoulli (ur. 8 lutego 1700 w Groningen, zm. 17 marca 1782 w Bazylei) - szwajcarski matematyk i fizyk.

Pochodził ze znanej rodziny matematyków Bernoullich. Jego ojcem był Johann Bernoulli a wujem Jakob Bernoulli.

Był profesorem matematyki w Petersburgu od 1725 roku oraz profesorem anatomii i botaniki uniwersytetu w Bazylei od 1733. Katedrę fizyki tamże objął dopiero w 1750 roku. Twórca podwalin mechaniki statystycznej (kinetyczna teoria gazów). Obszarem jego zainteresowań były także medycyna i fizjologia. Jako matematyk zajmował się rachunkiem prawdopodobieństwa, równaniami różniczkowymi i metodami przybliżonymi rozwiązywania równań. Zdefiniował liczbę e. Jako fizyk rozwiązał problem struny drgającej i podał równanie ruchu stacjonarnego cieczy idealnej zwane równaniem Bernoulliego. Rozważał również problem tzw. paradoksu petersburskiego (postawiony po raz pierwszy przez jego kuzyna Mikołaja (I)) i znalazł jego rozwiązanie, czym stworzył podwaliny pod współczesną teorię oczekiwanej użyteczności. Odkrył także, że szybko przemieszczający się płyn (ciecz, gaz lub plazma) wytwarza niższe ciśnienie niż wtedy, gdy porusza się wolno.

[edytuj] Wybrane publikacje

• Daniel Bernoulli, 1954, Exposition of a New Theory on the Measurement of Risk Econometrica 22, 23-36 (reprint oryginalnej pracy Bernoulliego z paradoksem petersburskim z 1738 roku)

[edytuj] Linki zewnętrzne

• (en) John J O'Connor; Edmund F. Robertson Daniel Bernoulli w MacTutor History of Mathematics archive

To jest tylko zalążek artykułu biograficznego. Jeśli możesz, rozbuduj go.