Diecezja tyniecka

Z Wikipedii

Diecezja tyniecka - diecezja kościoła katolickiego w latach 1821-1826.

Plany powołania nowej diecezji pojawiły się już w 1816 r. W 1821 papież Pius VII z części diecezji krakowskiej utworzył diecezję tyniecką. Kościołem katedralnym stał się pobenedyktyński kościół św. Piotra i św. Pawła. Biskupem został w 1822 r. dawny przeor klasztoru - Grzegorz Tomasz Ziegler. Biskupstwo tynieckie obejmowało teren 4 cyrkułów: bocheńskiego, myślenickiego, nowosądeckiego i tarnowskiego, o łącznej powierzchni 14.117 km². W jego skład wchodziło 18 dekanatów i 278 parafii. Kilka lat po utworzeniu diecezji biskup Ziegler opuścił Tyniec i rozpoczął starania o przeniesienie stolicy biskupstwa do Bochni lub Tarnowa. W 1826 siedziba biskupstwa została przeniesiona do Tarnowa, tworząc diecezję tarnowską.