Doberman
Z Wikipedii
 |
Ten artykuł wymaga uzupełnienia źródeł podanych informacji. Aby uczynić go weryfikowalnym, należy podać przypisy do materiałów opublikowanych w wiarygodnych źródłach. |
| Doberman | |
 Doberman |
|
| Inne nazwy | Dobermann, Doberman Pinscher |
| Kraj patronacki | Niemcy |
| Wymiary | |
| Wysokość | 68-72 (pies) cm, 63-68 (suka) cm |
| Waga | 40-45 (pies) kg, 32-35 (suka) kg |
| Klasyfikacja | |
| FCI | Grupa II, Sekcja 1, nr wzorca 143 |
| AKC | Working |
| ANKC | Grupa 6 - (Utility) |
| CKC | Grupa 3 - (Working Dogs) |
| KC(UK) | Working |
| NZKC | Utility |
| UKC | Grupa 1 - Guardian Dog |
| Wzorce rasy | |
| FCI • AKC • ANKC • CKC KC(UK) • NZKC • UKC |
|
 Galeria zdjęć w Wikimedia Commons |
|
Doberman- jedna z ras psów, należąca do grupy psów w typie pinczera i sznaucera, molosów, szwajcarskich psów pasterskich oraz innych ras. Zaklasyfikowana do sekcji psów w typie pinczera i sznaucera, w podsekcji psów w typie pinczera.
Spis treści |
[edytuj] Rys historyczny
Rasa wywodzi się z Niemiec, a jej nazwa pochodzi od nazwiska Karla Fryderyka Louisa Dobermanna (1834 - 1894) jej twórcy, pierwszego hodowcy, który był również lekarzem, poborcą podatkowym, policjantem i oprawcą. Nigdzie nie odnotowano jakich ras użył do stworzenia dobermana, ale były to prawdopodobnie: owczarek, rottweiler, wyżeł niemiecki, oraz być może beauceron z wyżłem weimarskim. W celu uszlachetnienia rasy w późniejszych latach, dobermana skrzyżowano z terrierem manchesterskim i greyhoundem, co poprawiło jego walory fizyczne oraz sylwetkę. Wyhodowane psy często były używane jako psy stróżujące i policyjne. Liczne stosowanie ich w służbie policyjnej doprowadziło wówczas do nadania im przydomka "psy żandarmów". W łowiectwie były używane przeważnie do zwalczania dzikich drapieżników.
[edytuj] Wygląd
Doberman jest średnio - duży, silnie zbudowany, muskularny.
[edytuj] Budowa
Budowa dobermana powinna sprawiać wrażenie kwadratowej, co jest typowe zwłaszcza dla psów. Długość tułowia od rękojeści mostka do guza siedzeniowego nie powinna u psów przekraczać 5%, a u suk 10% wysokości w kłębie.
[edytuj] Mechanizm ruchu
Ma on duże znaczenie zarówno dla zdolności użytkowej, jak i eksterieru psa. Chód jest elastyczny, zwinny, swobodny i obszerny. Przednie kończyny wyrzucane są możliwie jak najdalej. Kończyny tylne zapewniają wydajną i elastyczną siłę napędową. Kończyna przednia z jednej strony i kończyna tylna z drugiej strony są jednocześnie wyprowadzane do przodu. Ogólne wrażenie chodu dobermana przypomina chód rasowego konia dorożkarskiego.
[edytuj] Szata i umaszczenie
Najczęściej spotykanymi odmianami umaszczenia są: czarny - podpalany oraz czekoladowy i czekoladowy - podpalany. FCI nie dopuszcza innych odmian kolorystycznych, jednak istnieją dobermany: błękitne, izabelowate, białe. Sierść powinna być krótka, gęsta i ściśle przylegająca do ciała psa. Podszerstek jest niedopuszczalny.
[edytuj] Zachowanie i charakter
Doberman jest psem o zrównoważonym, silnym charakterze. Mimo swego temperamentu i ruchliwości potrafi zachować spokój. Jest psem przywiązującym się silnie do członków rodziny, jego kontakty z dziećmi powinny być pod nadzorem osób dorosłych. Wymaga bliskiego kontaktu z człowiekiem oraz szkolenia w zakresie posłuszeństwa ogólnego. Pełen temperamentu i energii, wymaga sporej, codziennej porcji ruchu.
[edytuj] Użytkowość
Pies obronny i stróżujący, towarzyszący, domowy. Współcześnie rasa ta jest także zaliczana do ras psów służbowych - policyjnych.
[edytuj] Zdrowie i pielęgnacja
Dobermany mają dość wrażliwy układ pokarmowy, na ogół to pies zdrowy - późno starzejący się. Potrzebuje jednak ogromnej ilości ruchu, wskazane są wycieczki rowerowe. Powinien być wyczesywany co 2 dzień z martwego włosa.
