Dominik Magnuszewski

Z Wikipedii

Dominik Alojzy Gonzaga Magnuszewski
Urodzony	21 czerwca 1810 Warszawa
Zmarł	27 lutego 1845 Gwoździec
Kolekcja cytatów w Wikicytatach

Dominik Alojzy Gonzaga Magnuszewski (ur. 21 czerwca 1810 w Warszawie, zm. 27 lutego 1845 w Gwoźdźcu), polski dramatopisarz, poeta, prozaik.

Pochodził z rodziny szlacheckiej. Ojciec Hiacynt Magnuszewski posiadał wieś Ustanów pod Piasecznem, matką była Marianna z Borakowskich. Wcześnie osierocony przez obojga rodziców, wychowywany był wraz z siostrą Anną przez dziadka, sędziego Borakowskiego z Warszawy.

Przebywając we Lwowie należał do grupy literackiej "Ziewonia". Uczestniczył w powstaniu listopadowym. Był wnukiem sędziego Dominika Marcelego Borakowskiego.
W czasie nauki w Liceum Warszawskiem i na Wydziale Prawa na Uniwersytecie Warszawskim przyjaźnił się z Chopinem, Krasińskim, Gaszyńskim i Henrykiem Cieszkowskim. Jako dramatopisarz debiutował w 1830. Pisał w "Dzienniku Mód Paryskich" i w "Tygodniku Literackim". Jego twórczość była bliska romantycznemu ekpresjonizmowi. Zmarł w wieku 35 lat w Gwoźdźcu na Pokuciu.

Siostra Anna (1811 - 1899) wyszła za znanego literata warszawskiego Kazimierza Władysława Wójcickiego.

[edytuj] Dzieła

• 1928 - Stary kawaler
• 1830 - Dzień 29 listopada
• 1832 - Radziejowscy
• 1838 - Mistrz
• 1838 - Uwagi nad dramatem polskim (artykuł)
• 1839 - Zemsta panny Urszuli
• Posiedzenie Bacciarallego
• Krwawy chrzest
• 1841 - Rozbójnik salonowy
• 1843 - Niewiasta polska w trzech wiekach
• 1843 - Barbara, jeszcze Gasztołdowa
• 1857 i 1877 - Dzieła (pośmiertnie)