Droga Pienińska

Z Wikipedii

Widok z Drogi Pienińskiej na Sokolicę, po prawej ujście Leśnego Potoku

Fragment drogi pod Wylizaną

Widok z drogi pienińskiej na przełom Dunajca

Fragment drogi przy Osobitej

Liczne tablice informacyjne

Droga Pienińska (słow. Pieninska cesta) - trakt wiodący przez Przełom Pieniński ze Szczawnicy prawym brzegiem Dunajca do Czerwonego Klasztoru. Pierwszy etap do Leśnego Potoku wybudował w latach 1870-75 Józef Szalaj, po jego śmierci budowę kontynuowała krakowska Akademia Umiejętności. Budowę, również po stronie węgierskiej (obecnie słowackiej), finansowano w całości ze środków polskich. W niektórych miejscach Dunajec tworzy tak ciasny wąwóz, że dla utworzenia przytulonej do skał wąskiej drogi konieczne było obciosywanie skał i budowa wysokich kamienno-betonowych nasypów tuż nad nurtem rzeki. Obecnie drogę przecina granica polsko-słowacka, otwarte jest na niej przejście graniczne. Droga Pienińska została unowocześniona i dostosowana do ruchu turystycznego. W czerwcu 2007 r. po raz pierwszy droga ta na całej długości została pokryta nawierzchnią betonową.

Droga jest zamknięta dla ruchu pojazdów samochodowych. Prowadzą nią szlaki turystyki pieszej i rowerowej. Efektowne widoki na przełomy Dunajca i spływające Dunajcem tratwy z turystami, szczególnie wczesną wiosną i późną jesienią, gdy widoków nie przesłaniają ulistnione drzewa. Licząca 9 km trasa jest doskonale przygotowana turystycznie: dobra nawierzchnia, estetycznie wykonane tablice informacyjne, liczne ławki i wiaty dla turystów, przystosowane źródełka z źródlaną wodą, wypożyczalnia rowerów i kajaków górskich, parkingi, bezpłatny wstęp do Pawilonu Pienińskiego Parku Narodowego

[edytuj] Opis trasy

Pierwszy odcinek (35 min.) od Szczawnicy do przejścia granicznego rozpoczyna się obok Dunajca, przy Przystani Wodnej, gdzie zatrzymują się tratwy. Obok wypożyczalnia rowerów, parkingi dla samochodów i autobusów, restauracje, pamiątki. Nie sposób nie zauważyć w Dunajcu wielkiej sterczącej z wody skały zwanej Kotuńka. Asfaltowa wąska droga prowadzi wzdłuż bocznej odnogi Dunajca. Pomiędzy nią, a głównym nurtem spora wyspa porośnięta łęgiem wierzbowym. Przy drodze wypożyczalnia kajaków górskich i przystań promu przewożącego tych turystów, którzy udają się na drugą stronę Dunajca. Po lewej stronie wspina się stromo do góry krótka droga do schroniska PTTK „Orlica”. Za nią budynek Pawilonu PPN, potem droga wkracza w ciasny wąwóz. Po przeciwnej stronie Dunajca Hukowa Skała. Z lewej strony drogi skały, niektóre sporo wychylone od pionu (przewieszki). W skałach trzy jaskinie (Cygańska, Piec Dolny i Piec Górny). Na odcinku do doliny Leśnego Potoku trasa rowerowa oddzielona od trasy dla pieszych.

Za przejściem granicznym słowacki Pawilon Pienińskiego Parku Narodowego i przystań flisacka, dalej krótki odcinek wygodnej ścieżki (lub trasy rowerowej) i bardzo atrakcyjne widokowo ujście Leśnego Potoku do Dunajca i rozdroże dróg; na lewo odgałęzia się droga do słowackiej wsi Leśnica prowadząca doliną potoku. Leśny Potok tworzy w tym miejscu wysoki kanion o bardzo stromych ścianach. Rząd turni tworzących ściany kanionu po prawej stronie potoku to Wylizana, nad lewym jego brzegiem wznosi się ostro zakończona skała, po polsku nazywa się ona Sama Jedna, po słowacku zwana Osobitą Skałą. Dunajec tworzy w tym miejscu bardzo ciasny przełom. W jego pętli znajduje się Przechodni Wierch, na prawo od niego w górze widać Sokolicę.

Droga Pienińska prowadzi przez mostek na wprost. Dydaktyczne tablice informacyjne są w języku słowackim i angielskim, mimo, że większość turystów to Polacy. Jednak zrozumienie ich treści nie sprawia większych problemów – języki są podobne, a tablice dodatkowo ilustrowane, dla fachowców nazwy roślin i zwierząt po łacinie. Mijamy Stuletnie Źródło i Przechodni Wierch. W górze imponująca szczytowa turnia Sokolicy bielejąca ponad lasem. Droga nieco wspina się do góry. Po przeciwnej stronie Dunajca spada do niego z szumem Pieniński Potok, płynący głębokim wąwozem między Czerteżem i Sokolicą z jednej strony, a Zamkową Górą i Ostrym Wierchem z drugiej strony. Jednak góry te trudno dostrzec, przesłaniają je bowiem gałęzie drzew.

Droga znów schodzi w dół do Dunajca. Po lewej stronie koszona niewielka Polanka, do której przed I wojną światową przychodzili ze Szczawnicy kuracjusze pijący „śmierdzonkę” (siarczana woda mineralna). Wkrótce ostry zakręt w lewo i mijamy wysokie strome ściany z licznymi turniami. To tzw. Siedem Mnichów. Nieco dalej niewielka polana, zwana Hutą, ze szkółką leśną i zaraz za nią odchodzi na lewo żółty szlak turystyczny na Targov. Dunajec tworzy tu potężną pętlę, okrążając z trzech stron Klejową Górę i Facimiecha. W stromo podciętych skałach Facimiecha jaskinia Lisia Jama i kilka wyróżniających się skał:Świnia Skała, Zbójeckie Skały, Skały Grabczychy, Grabczycha i Skała Ostra. Ponad nimi wznoszą się szczyty Trzech Koron. Na wprost widoczna Podskalnia Góra i Nowa Góra, zakręt w lewo i widoczne mury Czerwonego Klasztoru.

Szlaki turystyczne:

- z Czerwonego Klasztoru do Szczawnicy - 2 godz. 30 min. w jedną stronę. Od szlaku odgałęziają się inne szlaki: