Droga publiczna
Z Wikipedii
Droga publiczna – droga zaliczona do jednej z kategorii dróg na podstawie ustawy z dnia 21 marca 1985 roku o drogach publicznych (Dz. U. z 2007 r. Nr 19, poz. 115, z późn. zm.), z której może korzystać każdy, zgodnie z jej przeznaczeniem, z ograniczeniami i wyjątkami określonymi w tej ustawie lub innych przepisach szczególnych.
Nie każda droga w Polsce jest więc drogą publiczną. By się taką stała musi posiadać status drogi publicznej, który uzyskuje poprzez nadanie jej odpowiedniej kategorii.
[edytuj] Podział dróg publicznych
Drogi publiczne ze względu na funkcje w sieci drogowej dzielą się na następujące kategorie:
- Uwagi:
- Ulice leżące w ciągu w/w dróg należą do tej samej kategorii co te drogi.
- Drogi krajowe stanowią własność Skarbu Państwa.
- Drogi wojewódzkie, powiatowe i gminne stanowią własność właściwego samorządu województwa, powiatu lub gminy.
Drogi publiczne ze względu na stopień dostępności i obsługi przyległego terenu dzielą się na:
- drogi ogólnodostępne,
- drogi o ograniczonej dostępności - autostrady i drogi ekspresowe.
Drogi publiczne ze względów funkcjonalno-technicznych dzielą się na klasy określone w warunkach technicznych, jakim powinny odpowiadać drogi i ich usytuowanie:
- autostrady (oznaczane symbolem A),
- drogi ekspresowe (oznaczane symbolem S),
- drogi główne ruchu przyspieszonego (oznaczane symbolem GP),
- drogi główne (oznaczane symbolem G),
- drogi zbiorcze (oznaczane symbolem Z),
- drogi lokalne (oznaczane symbolem L),
- drogi dojazdowe (oznaczane symbolem D).
Kategoria i klasa danej drogi wynika z funkcji tej drogi w sieci drogowej Polski.
- drogi krajowe – posiadają klasę A, S, GP, a wyjątkowo G,
- drogi wojewódzkie – posiadają klasę G, Z, a wyjątkowo GP,
- drogi powiatowe – posiadają klasę G, Z, a wyjątkowo L,
- drogi gminne – posiadają klasę L, D, a wyjątkowo Z.
[edytuj] Zobacz też
- Droga niepubliczna (wewnętrzna)
- Pas drogowy
- Klasy i kategorie dróg w Polsce
