Drohiczyn (Białoruś)

Z Wikipedii

Współrzędne: 52°11' N 25°09' E52.1833333 25.15 (Drohiczyn (Białoruś))

Drohiczyn
Herb Drohiczyna
Państwo	Białoruś
Obwód	brzeski
Położenie	52° 11' N 25° 09' E
Ludność (2006) • liczba ludności	13 400
Położenie na mapie kraju Drohiczyn

Drohiczyn (Drohiczyn Poleski, biał. Драгічын, ros. Дрогичин) - miasto na Białorusi, w obwodzie brzeskim, na Polesiu. Około 13,4 tys. mieszkańców (2006).

[edytuj] Historia

Pierwsze wzmianki w Metryce Litewskiej. W 1452 występuje jako wieś Dawiaczorawicze w starostwie pińskim, własność królowej Bony. Przebiegał tędy trakt z Brześcia na Wołyń. Siedziba wójtowstwa w 1552. Od 1565 w granicach powiatu pińskiego. W I połowie XVII wieku własność Lwa Sapiehy. Następnie przechodzi w ręce Niewielskich, którzy uzyskują dla wsi prawa miejskie i fundują cerkiew.

Po raz pierwszy nazwa Drohiczyn (Dorohiczyn) pojawia się w 1655. W 1749 z inicjatywy marszałka pińskiego Orzeszki w miejscowości powstaje klasztor franciszkański.

Od 1795 w składzie Cesarstwa Rosyjskiego. W 1886 w miasteczku powstaje stacja kolejowa. W przededniu I wojny światowej funkcjonowały tu fabryka słomkowych kapeluszy, mleczarnia, zakład oczyszczania kredy i młyny.

Od 1921 miasto w Polsce, stolica powiatu drohiczyńskiego w województwie poleskim.

Od 15 stycznia 1940 w składzie BSRR, stolica rejonu drohiczyńskiego w obwodzie pińskim.

Nieopodal Drohiczyna, w majątku Ludwinowo, mieszkała w latach 1858 - 1864 Eliza Orzeszkowa.

[edytuj] Ekologia

Po awarii elektrowni atomowej w Czarnobylu rejon drohiczyński znalazł się w strefie o podwyższonej radiacji w związku ze skażeniem terenu cezem-137.

[edytuj] Demografia

To jest tylko zalążek artykułu związanego z Białorusią. Jeśli potrafisz, rozbuduj go.