Dryf Wiatrów Zachodnich

Z Wikipedii

Dryf Wiatrów Zachodnich - zimny prąd morski, największy system prądów obiegający kulę ziemską. Płynie między 40 a 56 stopniem szerokości geograficznej południowej. Jest to strefa bardzo silnych wiatrów, sztormów i gwałtownych zmian pogodowych. W strefie południowej Atlantyku odnogami Dryfu Wiatrów Zachodnich są zimne prądy morskie: Benguelski (opływający południowo-zachodnie wybrzeża Afryki) oraz Falklandzki, który wpływa na warunki pogodowe na Falklandach i na wybrzeżu Argentyny. Na Pacyfiku swój początek bierze inny zimny prąd, który również stanowi odnogę Dryfu Wiatrów Zachodnich. Jest to Prąd Peruwiański (Humboldta), który płynie wzdłuż zachodnich wybrzeży Ameryki Południowej, aż po strefę równikową. Na Oceanie Indyjskim analogicznie swój początek ma zimny Prąd Zachodnioaustralijski. Szerokość Dryfu Wiatrów Zachodnich jest zróżnicowana i wynosi od 900 do 2000 km. Głębokość w wielu miejscach przekracza 3000 metrów. Niejednokrotnie w jego obszarze można spotkać krę lodową a nawet duże fragmenty gór lodowych, które odrywają się w porze letniej na wybrzeżach Antarktydy.

Temperatura wody wynosi w ciągu roku od 0 do 15 stopni Celsjusza. Prąd ten stabilizuje i kształtuje klimat ziemski, jednocześnie izoluje Antarktydę od dopływu ciepłych mas powietrza z północy.

p • d • e

Prądy morskie

Ocean Atlantycki: Prąd Antylski • Prąd Benguelski • Prąd Brazylijski • Dryf Wiatrów Zachodnich • Prąd Falklandzki • Prąd Gujański • Prąd Gwinejski • Prąd Irmingera • Prąd Kanaryjski • Prąd Karaibski • Prąd Labradorski • Prąd Południoworównikowy • Prąd Północnoatlantycki • Prąd Północnorównikowy • Równikowy Prąd Wsteczny • Prąd Wschodniogrenlandzki • Prąd Zachodniogrenlandzki • Prąd Zatokowy (Golfsztrom)