Dujker żółtopręgi
Z Wikipedii
| Dujker żółtopręgi | |||||||||||||||||||||||||||||
 |
|||||||||||||||||||||||||||||
| Systematyka | |||||||||||||||||||||||||||||
| Domena | eukarioty | ||||||||||||||||||||||||||||
| Królestwo | zwierzęta | ||||||||||||||||||||||||||||
| Gromada | ssaki | ||||||||||||||||||||||||||||
| Podgromada | ssaki żyworodne | ||||||||||||||||||||||||||||
| Szczep | łożyskowce | ||||||||||||||||||||||||||||
| Rząd | parzystokopytne | ||||||||||||||||||||||||||||
| Rodzina | krętorogie | ||||||||||||||||||||||||||||
| Podrodzina | dujkery | ||||||||||||||||||||||||||||
| Rodzaj | Cephalophus | ||||||||||||||||||||||||||||
| Gatunek | dujker żółtopręgi | ||||||||||||||||||||||||||||
| Nazwa systematyczna | |||||||||||||||||||||||||||||
| Cephalophus silvicultor | |||||||||||||||||||||||||||||
| (Afzelius, 1815) | |||||||||||||||||||||||||||||
| Status ochronny | |||||||||||||||||||||||||||||
|
|||||||||||||||||||||||||||||
 Systematyka w Wikispecies |
|||||||||||||||||||||||||||||
 Galeria zdjęć w Wikimedia Commons |
|||||||||||||||||||||||||||||
.gif/240px-Horizontal_rule_line_(black-blue).gif){kind=small}
Dujker żółtopręgi (Cephalophus silvicultor) - gatunek afrykańskich antylop krętorogich zaliczany do dujkerów. Zasięg występowania - najszerszy ze wszystkich dujkerów - obejmuje Afrykę Środkową i Zachodnią.
[edytuj] Charakterystyka ogólna
Dymorfizm płciowy słabo zaznaczony. Samce są trochę większe. Mierzą 115-145 cm długości i 65-80 cm wysokości, ważą od 40 do 80 kg. Ich futro jest ciemnobrązowe lub czarne z żółtym pasem na tylnej części grzbietu. U młodych występują cętki na ciemnobrązowym tle. Preferują tropikalne lasy z gęstym podszytem, ale spotykane są również na sawannach i polach uprawnych. Żywią się nasionami, owocami, trawą, grzybami i liśćmi.
Samice osiągają dojrzałość płciową pomiędzy 9-12 miesiącem, a samce pomiędzy 12-18 miesiącem życia. Ciąża trwa około 7 miesięcy. Samica rodzi jedno młode. Sporadycznie zdarzają się dwa młode w miocie.
[edytuj] Bibliografia
- Halina Komosińska, Elżbieta Podsiadło: Ssaki kopytne : przewodnik. Warszawa: Wydaw. Naukowe PWN, 2002. ISBN 83-01-13806-8.
- DeWitt, K. & C. Yahnke: Cephalophus silvicultor (en). (On-line), Animal Diversity Web., 2006. [dostęp 4 lutego 2008].
