Dyskordianizm
Z Wikipedii
Dyskordianizm to współczesna religia założona około roku 1958 przez Kerry'ego Thornleya i Grega Hilla, często opisywana jako "dowcip przebrany za religię" lub "religia udająca dowcip", nazwa pochodzi od rzymskiej bogini Dyskordii (grecka Eris). Nurt filozoficzny mający na celu podważenie samej istoty religijności, poprzez pozorowanie jednej z nich. Szydzenie z wszelkich założeń religijnych, łącznie z ich własnymi założeniami uznają za podstawową metodę osiągnięcia iluminacji.
Zasady dyskordianizmu są wyłożone w Principii Discordii, firmowanej przez Malaklipsę Młodszego (Grega Hilla).
Kult ten sprzeciwia się autorytetom, regułom i tradycji.
Dyskordianizm odgrywa istotną rolę w trylogii Illuminatus Roberta Shea i Roberta Antona Wilsona.
Spis treści |
[edytuj] Religia
Dyskordianizm stara się parodiować inne religie. Składa się ze swoistej mitologii, obrządku i pozornej hierarchii. Pod ostrzał zostają wystawione zarówno religie monoteistyczne, jak i buddyzm czy hinduizm. Parodia jest w tym przypadku próbą przedstawienia pewnych treści oraz ukazania paradoksów związanych z religią, nie zaś śmiechem dla śmiechu czy usiłowaniem obrazy osób wierzących.
[edytuj] Bogini
Bogini Eris (Eryda, Dyskordia) w dyskordianizmie spełnia funkcję symbolicznej towarzyszki i przyjaciółki, będąc przeciwieństwem Boga w religiach monoteistycznych. Objawia się Malaklipsie Młodszemu, by oznajmić, że ludzkość jest wolna. Jej atrybutem jest jabłko niezgody, a symbolem liczba 23.
[edytuj] Pentachłam
Pięć przykazań dyskordianizmu, podstawa wiary. Są sprzeczne ze sobą w zamierzeniu, będąc przez to parodią innych religii:
„ |
|
” |
[edytuj] Filozofia
Dyskordianizm przedstawia filozofię ukrytą pod warstwą śmiechu. Łączy filozofię zachodnią z filozofią buddyzmu zen (koany), taoizmem (Święte Chao) i żartem. Humor i drwina mają odzwierciedlać dystans wobec rzeczywistości, który przekłada się na agnostycyzm filozoficzny. Dyskordianie poddają w wątpliwość wszystko, twierdząc że:
„ | Wszystkie twierdzenia są w pewnym sensie prawdziwe, w pewnym sensie fałszywe, w pewnym sensie bez sensu, w pewnym sensie prawdziwe i fałszywe, w pewnym sensie prawdziwe i bez sensu, w pewnym sensie fałszywe i bez sensu oraz w pewnym sensie prawdziwe, fałszywe i bez sensu. | ” |
(porównaj: buddyjskie pojęcie Catushkotika - cztery wartości logiczne: to jest A, to nie jest A, zarówno A jak i nie-A, ani A ani nie-A)
Tym samym dla wyznawców Eris nie istnieją rzeczy święte, ponieważ wszystko może zostać poddane w wątpliwość i wyśmiane. Śmiech jest także drogą do szczęścia.
Ponadto dyskordianizm postrzega chaos jako pozytywną siłę twórczą. Przeciwny jest podziałowi na konstruktywny porządek i destruktywny nieład.
[edytuj] Społeczność
Sama idea organizacji dyskordiańskiej jest wewnętrznie sprzeczna, niekiedy jednak dyskordianie zrzeszają się w koteriach, które mogą być zorganizowane hierarchicznie, choć według Principii Discordii każdy człowiek na świecie jest prawdziwym papieżem, a hierarchia i podziały są tylko złudzeniem.
[edytuj] Bibliografia
- Malaklipsa Młodszy (Gregory Hill), Principia Discordia, tłum. Dariusz Misiuna, Wydawnictwo Fox, Wrocław 2000.