Dzioborożec żałobny
Z Wikipedii
Dzioborożec żałobny, kalao | |||||||||||||||||||||||||||||
Kalao (Buceros Rhinoceros) |
|||||||||||||||||||||||||||||
Systematyka | |||||||||||||||||||||||||||||
Domena | eukarioty | ||||||||||||||||||||||||||||
Królestwo | zwierzęta | ||||||||||||||||||||||||||||
Typ | strunowce | ||||||||||||||||||||||||||||
Podtyp | kręgowce | ||||||||||||||||||||||||||||
Gromada | ptaki | ||||||||||||||||||||||||||||
Podgromada | Neornithes | ||||||||||||||||||||||||||||
Nadrząd | neognatyczne | ||||||||||||||||||||||||||||
Rząd | kraskowe | ||||||||||||||||||||||||||||
Rodzina | dzioborożce | ||||||||||||||||||||||||||||
Gatunek | dzioborożec żałobny | ||||||||||||||||||||||||||||
Nazwa systematyczna | |||||||||||||||||||||||||||||
Buceros rhinoceros | |||||||||||||||||||||||||||||
Linnaeus, 1758 | |||||||||||||||||||||||||||||
Status ochronny | |||||||||||||||||||||||||||||
|
|||||||||||||||||||||||||||||
Systematyka w Wikispecies | |||||||||||||||||||||||||||||
Galeria zdjęć w Wikimedia Commons |
Dzioborożec żałobny (Buceros rhinoceros), nazywany inaczej jako kalao - ptak z rodziny dzioborożców zamieszkujący Półwysep Malajski, Sumatrę i Jawę.
Wymiary
Długość to ok. 120 cm. Waga wynosi od 2 do 3 kg. Samce są minimalnie większe od samic.
Wygląd
W upierzeniu przeważa czarny kolor. Ogon jest biały i długi i przebiega przez niego czarny pas. Lotki skrzydeł są na końcach białe. Ptak ten posiada także długie nogi i bardzo duży, zakrzywiony dziób z karbowanymi krawędziami. Na górnej części dzioba znajduje się efektowny hełm, wypełniony od środka powietrzem.
Środowisko
Zamieszkuje stare lasy do wysokości 1200 m n.p.m., gdzie przez cały rok ma zapewnione pożywienie.
Zachowanie
Poza sezonem rozrodczym kalao zbierają się w niewielkie grupy, a w czasie sezonu ptaki te łączą się w pary. Porusza się niezgrabnym lotem, w czasie którego wydaje charakterystyczne dźwięki. Dzioborożec za pomocą swojego dzioba pielęgnuje upierzenie, zamurowuje dziuplę, chwyta pożywienie i karmi pisklęta. Karbowany dziób jest przystosowaniem do pewnego chwytu.
Pożywienie
Ptaki te jedzą głównie owoce i orzechy, lecz nie gardzą również owadami.
Rozmnażanie
Lęgi trwają od stycznia do lutego. Po odbyciu godów samica wchodzi do środka wcześniej znalezionej dziupli ( 55 cm długości, 40 cm szerokości i 1,2 m głębokości) i zamurowuje ją od środka mieszanką mułu, kału i resztek pożywienia. Samica pozostawia jedynie pionową szczelinę. Przez nią samiec dostarcza pożywienie partnerce. Samica znosi zazwyczaj dwa jaja. Okres inkubacji trwa ok. miesiąca. Przez początkowy okres ich życia samica pozostaje w dziupli z młodymi. Później opuszcza dziuplę, którą znowu zamurowują pisklęta, jednak pozostaje w pobliżu gniazda. Za karmienie jej i potomstwa jest w tym czasie odpowiedzialny samiec. Jeżeli w tym okresie zginie, są skazani na śmierć głodową, gdyż wcześniej u samicy nastąpiła wymiana lotek skrzydeł i ogona. Po 3 miesiącach młode opuszczają dziuple, pozostają jednak przy rodzicach do końca sezonu.
Ochrona
Ptak ten nie jest przystosowany do życia w innym środowisku, więc wycinanie lasów, które zamieszkuje stanowi dla niego bardzo duże zagrożenie.