Dzwonek karkonoski
Z Wikipedii
| Dzwonek karkonoski | ||||||||||||||||||||||||||||
 |
||||||||||||||||||||||||||||
| Systematyka wg Reveala | ||||||||||||||||||||||||||||
| Domena | jądrowce | |||||||||||||||||||||||||||
| Królestwo | rośliny | |||||||||||||||||||||||||||
| Podkrólestwo | naczyniowe | |||||||||||||||||||||||||||
| Nadgromada | nasienne | |||||||||||||||||||||||||||
| Gromada | okrytonasienne | |||||||||||||||||||||||||||
| Klasa | Rosopsida | |||||||||||||||||||||||||||
| Rząd | dzwonkowce | |||||||||||||||||||||||||||
| Rodzina | dzwonkowate | |||||||||||||||||||||||||||
| Rodzaj | dzwonek | |||||||||||||||||||||||||||
| Gatunek | dzwonek karkonowski | |||||||||||||||||||||||||||
| Nazwa systematyczna | ||||||||||||||||||||||||||||
| Campanula bohemica | ||||||||||||||||||||||||||||
| Hruby in Polivka, Domin & Podp. | ||||||||||||||||||||||||||||
| Synonimy | ||||||||||||||||||||||||||||
| Campanula baumgartenii Becker Campanula corcontica Šourek, |
||||||||||||||||||||||||||||
|
||||||||||||||||||||||||||||
.gif/240px-Horizontal_rule_line_(black-blue).gif){kind=small}
Dzwonek karkonoski, dzwonek Baumgartena (Campanula bohemica)[1] - gatunek byliny z rodziny dzwonkowatych (Campanuaceae Juss.). Na świecie ma swoje stanowiska wyłącznie w Karpatach i Sudetach. W Polsce jest bardzo rzadki.
Spis treści |
[edytuj] Charakterystyka
- Pokrój
- Bylina tworząca przeważnie rozproszone kępy. W jednej kępie z kłącza wyrasta kilka kwitnących pędów.
- Łodyga
- Słabo kanciasta, w dolnej części owłosiona. Pod ziemią roślina posiada kłącze, z którego co roku wyrastają nowe pędy.
- Liście
- Dolne sercowato - okrągławe, na pędach kwiatostanowych podługowate, lancetowate. Są karbowano-piłkowane lub całobrzegie.
- Kwiaty
- W gronie po 2–5 kwiatów, ciemnofioletowe, o długości 15–25 mm. Działki kielicha równowąskolancetowate i dwukrotnie krótsze od korony. Kwitnie w lipcu i sierpniu.
- Owoc
- Wydłużona torebka otwierająca się u nasady. Nasiona elipsoidalne o długości 0,7-1mm. Prawdopodobnie jest to roślina wiatrosiewna, jednakże w naturze nie rozmnaża się przez nasiona, lecz wyłącznie wegetatywnie, z kłączy.[2]
- Biotop
- Występuje na glebach świeżych i wilgotnych, bogatych w związki humusowe, o odczynie słabo kwaśnym i obojętnym. Hemikryptofit.
[edytuj] Zmienność
- Campanula bohemica subsp. corcontica – endemit występujący jedynie w Karkonoszach na wysokości od 600 do 1500 m.
- Campanula bohemica subsp. gelida (M.Kovanda Folia Geobot.Phytotax.,12(1):81 1977) – występuje w Wysokim Jesioniku.
- Tworzy mieszańce z dzwonkiem okrągłolistnym (Campanula x pilousii Sourek Preslia xxv.13 1953 sine descr.lat.)
[edytuj] Ochrona
Roślina objęta jest ścisłą ochroną gatunkową. Informacje o stopniu zagrożenia na podstawie:
- Polskiej Czerwonej Księgi Roślin [3] - gatunek zagrożony wymarciem (kategoria zagrożenia EN).
W Polsce występuje łącznie kilkaset stanowisk: Hala Szrenicka, nad Szrenickim Potokiem, pod Łabskim Szczytem, Mały Śnieżny Kocioł, Wielki Śnieżny Kocioł, Czarny Kocioł, na potokiem Sopot, Karkonoska Przełęcz, Kocioł Wielkiego Stawu, Kocioł Małego Stawu, Hala Złotówka, Kocioł Łomniczki, Śnieżka, przełęcz Okraj.
[edytuj] Zobacz też
Przypisy
- ↑ Zbigniew Mirek, Halina Piękoś-Mirkowa, Adam Zając, Maria Zając: Vascular Plants of Poland - A Checklist. Krytyczna lista roślin naczyniowych Polski. Instytut Botaniki PAN im. Władysława Szafera w Krakowie, 1995. ISBN 83-85444-38-6.
- ↑ Dzwonek karkonoski. [dostęp 2007-11-22].
- ↑ K. Zarzycki, R. Kaźmierczakowa: Polska Czerwona Księga Roślin. Kraków: IB PAN, 2001. 83-89648-38-5.
