Eberhard Mock
Z Wikipedii
Eberhard Mock (ur. 18 września 1883 w Wałbrzychu, zm. 20 listopada 1960 w Nowym Jorku) - postać fikcyjna, wrocławski policjant kryminalny, główny bohater cyklu powieści kryminalnych Marka Krajewskiego Śmierć w Breslau, Koniec świata w Breslau, Widma w mieście Breslau, Festung Breslau i Dżuma w Breslau, których akcja toczy się w pierwszej połowie XX wieku w przedwojennym Wrocławiu.
Spis treści |
[edytuj] Życie prywatne
Eberhard Mock urodził się w Wałbrzychu 18 września 1883 roku jako młodszy syn Willibarda Mocka, ubogiego szewca. Jego starszy brat, Franz Mock, był zawsze ulubionym synkiem Willibarda. Ten ostatni występuje i umiera w książce Widma w mieście Breslau, Franz pojawia się w Końcu świata w Breslau i Festung Breslau oraz w retrospekcji w Widmach w mieście Breslau. W czasie pierwszej wojny światowej zmarła jego matka. Miał dwie żony: Sophie Mock, później znaną jako Sophie von Finckl oraz Karen Mock. Pierwsza jest jedną z głównych postaci Końca świata w Breslau. Sophie pochodziła z bawarskiej arystokracji. Była 20 lat młodsza od Mocka, za którego wyszła w wieku 22 lat. Gdy dwa lata później mąż zaczął nadużywać alkoholu i być brutalnym, razem z przyjaciółką Elizabeth Pfluger zaczęła uczęszczać na spotkania do sekty Aleksieja von Orloffa, który zwiastował rychły koniec świata. W rezultacie uciekła do Wiesbaden. W ślad za nią wyruszył detektyw Knüfer. Wypełniając kwestionariusz o niej Mock orientuje się, że jej nie znał ("Nie znałem jej, przez 2 lata żyłem z zupełnie obcą mi kobietą, znałem tylko ideę Sophie, a nie kobietę z krwi i kości" (Koniec Świata w Breslau). Te wydarzenia skutkują śmiercią syna Franza, Erwina. Jego brat odszedł 17 marca 1945 roku. O drugiej żonie niewiele wiadomo. Karen jest Dunką i jest bezpłodna. W czasie drugiej wojny światowej Mock wciąż obiecywał jej, że wywiezie ją ze zniszczonego miasta, bo właśnie zakończył sprawę. Jednak zawsze pojawiała się kolejna "sprawa" i jej mąż nigdy nie dotrzymywał obietnicy. W końcu, wraz ze służącą Martą Goczoll uciekły od niego i najprawdopodobniej zginęły w jednym z bombardowań (taką wersję pod koniec przyjmuje sobie Mock). Eberhard Mock ma skłonności do alkoholu, jest miłośnikiem dobrego jedzenia, korzysta z usług prostytutek, które go uwielbiają. Szczerze nienawidzi alfonsów, którzy nękają jego ulubiennice.
[edytuj] Wykształcenie
Eberhard zdał maturę i studiował filologię klasyczną na Uniwersytecie Wrocławskim. Interesował się kulturą starożytnego Rzymu i filozofią, znał łacinę, acz czasem zapominał słówek (Koniec świata w Breslau).
[edytuj] Praca w policji
Pracę we wrocławskim prezydium policji rozpoczyna w 1909 r. potem bierze udział w I wojny światowej. W tym okresie poznaje trzech przyszłych najbliższych współpracowników: zajmujących się haraczami i wymuszeniami Wirtha i Zupitzę oraz posterunkowego, a potem wachmistrza kryminalnego Kurta Smolorza. W wyniku dobrych wyników w pracy policyjnej, a także za pomocą intryg, awansuje najpierw na radcę kryminalnego, by w końcu zostać szefem wrocławskiej policji kryminalnej. W czasie prowadzenia sprawy zabójstwa arystokratki Marietty von der Malten (Śmierć w Breslau) poznaje Herberta Anwaldta, którego po pewnym czasie zaczyna traktować jak syna, którego nigdy nie miał. Anwaldt pomaga mu prowadzić śledztwa, wiele ich łączy. W czasie drugiej wojny światowej Mock jest oficerem Abwehry w stopniu kapitana.
[edytuj] Po wojnie
W wyniku splotu okoliczności w 1950 Mock wyciąga Anwaldta ze szpitala psychiatrycznego na terenie NRD, do którego Herbert Anwaldt trafił za sprawą wyroku sądowego, potem razem wyjeżdżają do USA. W 1950 mszczą się na osobie współwinnej ich tragedii - Georgu Maassie. Cztery lata potem w Wiedniu zabił Hansa Gnerlicha, swojego innego wroga, którego od lat ścigał. Po 6 latach, 20 listopada 1960 r. Mock umiera w Nowym Jorku na raka płuc (Koniec Świata w Breslau). W tym samym roku umiera również jego pierwsza żona, Sophie.
