Edgar Varese
Z Wikipedii
| Dorobek kompozytorski | |
|---|---|
| Rodzaj twórczości | Liczba dzieł |
| Muzyka wokalna | |
| Pieśni | 2 |
| Muzyka chóralna | 2 |
| Muzyka instrumentalna | |
| Symfonie | |
| Koncerty | |
| Muzyka kameralna | |
| Inne formy orkiestralne | 9 |
| Opery | |
| Balety | |
| Utwory na instrument klawiszowy | |
| Muzyka filmowa | |
| Musical | |
| Muzyka elektroniczna | 2 |
| RAZEM | 15 |
Edgard Varèse (ur. 22 grudnia 1883 Paryż zm. 6 listopada 1965 Nowy Jork) - amerykański kompozytor pochodzenia francuskiego. Mimo że jego katalog zawiera zaledwie piętnaście pozycji, w tym trzy nieukończone dzieła, Varèse uznawany jest za jednego z najbardziej wpływowych kompozytorów XX wieku. Varèse był wyrazicielem koncepcji "zorganizowanego dźwięku", która prowadziła do eksperymentów z samym dźwiękiem oraz ich współbrzmień. Był pierwszym, który rozpoczął intensywne użycie szerokiej gamy instrumentów perkusyjnych, elektronicznych generatorów dźwięku oraz pozamuzycznych dźwięków nagrywanych na taśmie. To właśnie Varèse był twórcą koncepcji estetycznej, mówiącej, że każdy dźwięk mający naturalne lub sztuczne pochodzenie może być tworzywem muzycznym.
Edgard Varèse rozpoczął studia muzyczne na Schola Cantorum, by kontynuować je w konserwatorium paryskim, wbrew opinii i woli rodziny. Od 1907 przebywał w Berlinie, pozostając pod wpływem Feruccio Busoniego. Z tego okresu jego twórczości zachowały się jedynie dwie pieśni. Pozostała część manuskryptów spłonęła. W 1915 Varèse przenosi się do USA, a w 1926 zostaje obywatelem amerykańskim. Kontynuuje pracę kompozytora, włączając się także w organizację życia muzycznego. Dochody z tej działalności są jednak niewystarczające dla utrzymania dlatego też Varèse pracuje jako sprzedawca fortepianów. Próbuje także szczęścia jako aktor filmowy. W okresie 1928 - 1933 wraca do Europy. W tym czasie komponuje rewolucyjny utwór Ionisation dla 13 perkusistów grających w sumie na 52 instrumentach perkusyjnych. W 1931 bierze udział w awangardowym muzycznym przedsięwzięciu organizowanym i sponsorowanym przez koncern telefoniczny Bell Telephone. Niepowodzenie eksperymentu skłania Varèse do wycofania się z czynnego życia muzycznego. Kończy utwór Density 21,5 na flet solo i poświęca się pracy dydaktycznej zostając profesorem sztuki na uniwersytetach Arsuna w Santa Fe oraz Columbia University. W 1953 przypadkowo w ręce Varèse dostaje się magnetofon. Dzięki temu urządzeniu kompozytor odkrywa nową drogę w muzyce. Staje się "łowcą dźwięków". Jego kompozycje odtwarzane z taśmy stają się słynne w środowisku artystycznym. Poeme electronique odtwarzane jest w pawilonie Le Coubusier na wystawie w Brukseli w 1958, wzbudzając wielkie zainteresowanie tysięcy zwiedzających pawilon. Schyłek życia Varèse przynosi mu od dawna zasłużone uznanie międzynarodowego środowiska muzycznego. Staje się laureatem licznych nagród i przyjmowany jest w poczet szacownych towarzystw i instytucji.
| Dzieła kompozytorskie | ||
|---|---|---|
| Lata pracy | Tytuł dzieła | Forma muzyczna |
| 1918 -1921 | Amériques | Utwór orkiestralny |
| 1961 | Nocturnal(ukończone przez Chou Wen-Chung) | Utwór wokalno instrumentalny |
| 1957 -1958 | Poème électronique | Muzyka elektroniczna odtwarzana z taśmy |
| 1949 | Dance for Burgess, (dokończone przez Chou Wen-Chung) | Utwór orkiestralny |
| 1947 | Tuning Up,(dokończone przez Chou Wen-Chung) | Utwór orkiestralny |
| 1936 | Density 21.5 | Utwór na flet solo |
| 1932 -1934 | Ecuatorial | Utwór na chór instrumenty dęte blaszane, fortepian, organy 2 fale Martenota i perkusję |
| 1929 -1931 | Ionisation | Utwór dla 13 perkusistów |
| 1925 -1927 | Arcana | Utwór orkiestralny |
| 1924 -1925 | Intégrales | Utwór na instrumenty dęte i perkusję |
| 1923 | Octandre | Utwór na instrumenty dęte i perkusję |
| 1922 -1923 | Hyperprisme | Utwór na instrumenty dęte i perkusję |
| 1921 | Offrandes | Pieśń na sopran z towarzyszeniem orkiestry kameralnej |
| 1906 | Un grand sommeil noir | Pieśń na sopran z towarzyszeniem fortepianu |
| ? 1950 -1954 | Déserts | Muzyka elektroniczna odtwarzana z taśmy |
