EinStein würfelt nicht

Z Wikipedii

EinStein würfelt nicht! - gra planszowa wymyślona przez niemieckiego profesora matematyki Ingo Althöfera. Gra ta była oficjalną grą niemieckich obchodów roku Einsteina (Światowy Rok Fizyki) w 2005.

Spis treści

1 Nazwa
2 Zasady gry
3 Strategia
4 Linki zewnętrzne
- 4.1 Internetowe serwery do gry

[edytuj] Nazwa

Nazwa EinStein würfelt nicht! jest grą słów w języku niemieckim, w którym "ein Stein" oznacza "(jeden) kamień" i nawiązuje do słynnego powiedzenia Einsteina - "Bóg nie gra w kości" (niem.: "Der Herrgott würfelt nicht"). Jednocześnie nazwa ta odnosi się do zasad gry, gdzie jeśli graczowi pozostanie jeden kamień, nie musi już rzucać kością.

[edytuj] Zasady gry

Początkowe ustawienie kamieni

Plansza do gry ma wymiary 5x5
Każdy z graczy ma sześć kamieni ponumerowanych od 1 do 6
Na początku gracze ustawiają swoje kamienie w przeciwległych rogach (jak na rysunku), kolejność kamieni jest dowolna
Gracze naprzemiennie rzucają kością i wykonują ruchy
Jeżeli gracz posiada kamień o numerze, jaki wyrzucił kością, to musi nim wykonać ruch. Jeżeli dany kamień już nie jest dostępny (patrz niżej), to gracz może wybrać następny w kolejności dostępny kamień o niższym lub wyższym numerze. W związku z tym jeżeli na planszy pozostał już tylko jeden kamień danego gracza, to nie musi on rzucać kością
Kamienie przesuwa się o jedno pole poziomo, pionowo lub na ukos, ale jedynie do przodu, czyli gracz czerwony (rysunek) może przesuwać kamienie tylko w prawo, do dołu lub na ukos w kierunku prawego dolnego rogu, a gracz niebieski - w lewo, do góry lub na ukos w kierunku lewego górnego rogu
Jeżeli w wyniku ruchu kamień znajdzie się na polu już zajętym, to poprzednio znajdujący się tam kamień jest zbijany, niezależnie od tego, do kogo należy
Aby wygrać należy zająć rogowe pole, które na początku należało do przeciwnika lub zbić wszystkie kamienie przeciwnika

[edytuj] Strategia

Im mniej ma się pozostałych kamieni, tym szybciej się one poruszają, jednak jest wtedy większe prawdopodobieństwo, że wszystkie zostaną zbite. Z drugiej strony duża ilość własnych kamieni pozwala lepiej chronić swój róg. Dlatego istnieją dwie możliwe strategie gry: agresywna i defensywna. Przy grze agresywnej zbija się własne kamienie, aby szybciej dojść do rogu przeciwnika, przy defensywnej - stara się unikać zbijania, aby lepiej chronić własny róg.

Przy zbijaniu własnych kamieni, najbardziej opłacalna jest eliminacja kamieni o środkowych numerach (2-5), ponieważ przy ewentualnych wyrzuceniu kością takiego numeru jest możliwość wyboru jednego z dwóch kamieni.