Elena Ceauşescu

Z Wikipedii

Elena Ceauşescu (ur. 7 stycznia 1919 w Petresti - zm. 25 grudnia 1989 w Târgovişte) - żona komunistycznego dyktatora Rumunii Nicolae Ceauşescu, pełniła funkcję wicepremiera Rumunii.

Urodziła się jako Elena Petrescu w ubogiej chłopskiej rodzinie w miejscowości Petreşti w okręgu Ilfov na Wołoszczyźnie. Zakończyła swoją edukację na czwartej klasie szkoły podstawowej, po czym przeniosła się wraz ze swoimi bratem do Bukaresztu. Tutaj pracowała początkowo jako asystentka w laboratorium, a później w fabryce włókienniczej. W połowie lat 30. wstąpiła do Komunistycznej Partii Rumunii. W 1939 poznała Nicolae Ceauşescu, za którego wyszła za mąż w 1946. Po przejęciu władzy przez komunistów pracowała jako sekretarka w ministerstwie spraw zagranicznych.

Istnieją informacje (niejednoznacznie potwierdzone źródłowo), że pewne fakty z życia Eleny Ceausescu były zafałszowane:

• prawdziwy rok urodzenia to 1916 — ukryto to, ponieważ Nicolae Ceauşescu nie chciał, żeby wszyscy wiedzieli, jego żona była starsza odeń;
• przyczyną przeprowadzki do Bukaresztu miało być nieakceptowalne przez konserwatywnych mieszkańców rodzinnej wsi prowadzenie się Eleny;
• w Bukareszcie pracowała w domu publicznym, gdzie poznała przyszłego męża — później wymyślono opowieść o pracy w laboratorium i fabryce oraz wczesnym wstąpieniu do Komunistycznej Partii Rumunii (w rzeczywistości wstąpiła tam w 1940 już po opuszczeniu domu publicznego). Te fakty z życia przez lata uniemożliwiły jej pracę na lepszej posadzie niż sekretarka;
• gdy Nicolae został aresztowany w 1941, Elena wróciła do poprzedniego „zawodu” — brat Nicolae przyłapał ją in flagranti z 2 niemieckimi oficerami. Spowodowało to, że do ślubu doszło dopiero w 1946, kiedy Nicolae zdołał jej to w końcu wybaczyć.

Jej sytuacja zmieniła się po dojściu Nicolae Ceauşescu do władzy. Od kiedy w 1965 został on sekretarzem generalnym partii komunistycznej, rola polityczna jego żony nieustannie wzrastała. Jej mąż publicznie oświadczył, że uznaje to za zaszczyt, że może zwracać się do niej per "towarzyszko". W kręgach emigracji rumuńskiej w USA określana była raczej pogardliwym mianem "Madame Ceauşescu".

W oficjalnej propagandzie Elena Ceauşescu nazywana była "naukowcem światowej sławy", aczkolwiek jej osiągnięcia na polu naukowym podawane są często w wątpliwość (np. została wyrzucona za ściąganie podczas egzaminu z chemii w studium dla dorosłych). Mimo to za rządów jej męża otrzymała wiele nagród naukowych za osiągnięcia na polu chemii polimerów, m.in. doktorat honoris causa Uniwersytetu w Bolonii. Jeszcze 6 stycznia 1989 PWN wydało jej książkę pt. Stereospecyficzna polimeryzacja izoprenu. Od lipca 1971 Elena Ceauşescu pełniła również różne ważne funkcje w Komunistycznej Partii Rumunii.

Elena Ceauşescu jest obwiniana przez Rumunów za ograniczenie programu kontroli urodzeń, co doprowadziło do pojawienia się w latach 70. i 80. znacznej liczby niechcianych dzieci, które porzucane przez rodziców trafiały do zaniedbanych rumuńskich sierocińców. Elena Ceauşescu kierowała również komisją ds. zdrowia, która zaprzeczała istnieniu w Rumunii zachorowań na AIDS, co doprowadziło do znacznego rozprzestrzenienia się tej choroby w kraju.

W 1989 podczas wydarzeń rewolucji rumuńskiej Elena Ceauşescu uciekła wraz z mężem z Bukaresztu. Po kilku dniach zostali jednak pochwyceni i postawieni przed naprędce sformowanym trybunałem. Podczas procesu Elena Ceauşescu odmówiła składania zeznań i konsekwentnie podawała w wątpliwość legalność postępowania sądowego, które zresztą w żadnej mierze nie przypominało cywilizowanego procesu. Niezwłocznie po wyroku, 25 grudnia 1989, Elena i Nicolae Ceauşescu zostali rozstrzelani w miejscowości Târgovişte.