Elena Władimirowna Romanowa
Z Wikipedii
Elena Władimirowna Romanowa ( ur. 17 stycznia 1882 w Carskim Siole, zm. 13 marca 1957 w Atenach), wielka księżna Rosji, księżna Grecji i Danii.
Wielka księżna Elena była córką wielkiego księcia Władymira Aleksandrowicza i Marii Mecklenburg-Schwerin.
Elena i jej trzej bracia, Cyryl, Borys i Andrzej, mieli angielską niańkę i język angielski był ich pierwszym językiem. Młoda Elena miała wybuchowy temperament i wysokie mniemanie o sobie. Gdy pozowała artyście w wieku czterech lat, chwyciła za nóż do papieru i groziła swojej opiekunce, która schowała się za artystą. Młoda dama przenisoła wtedy uwagę na mnie, jej czarne oczy płonęły od furii, relacjonował malarz.
Elena, której wartość podnaszała jej matka, świadoma jej pozycji, również uważana była za snobkę. Biedna, mała rzecz, współczuje jej, pisała towarzyska rywalka jej matki, carowa wdowa Maria Fiodorowna, ponieważ jest naprawdę całkiem słodka, ale próżna i dość ładna.
Wielka księżna początowo była zaręczona z Maksymilianem Badeńskim, ale Max wycofał się. Matka Eleny była wściekła, a społeczeństwo plotkowało o trudnościach jej córki w znalezieniu męża. Książę grecki Mikołaj proponował małżeństwo Elenie w 1900 roku, jednak wielka księżna Maria była niechętna poślubienia jej córki przez młodszego syna, niezbyt bogatego i bez perspektyw objęcia przez niego tronu. Matka Eleny w końcu uległa nie mając już nadziei na jakieś lepsze oferty małżeńskie. Carowa wdowa pisała o Elenie: ma bardzo szorstki i arogancki ton, to może wstrząsnąć ludźmi i być kłopotem w małżeństwie. Elena mogła irytować niektóre osoby na dworze, ale jej małżeństwo było szczęśliwe.
Mikołaj i Elena pobrali się w 1902, mieli trzy córki:
- księżniczkę Olgę (1903-1997), żona księcia Pawła Karadziordziewića
- księżniczkę Elżbietę (1904-1955),
- księżniczkę Marinę (1906-1968), księżna Kentu.
Rodzina została dotknięta zamieszaniem, które wywołała rewolucja rosyjska z 1917 roku i później w Grecji, która stała się republiką przez co rodzina musiała udać się do Francji na pewien czas.
Na emigracji wielka księżna Elena głęboko zaangażowała się w prace dobroczynną dla rosyjskich wygnańców, szczególnie dzieci. Księżęca rodzina żyła na wygnaniu skromnie, skończyły się dochody napływające z Rosji. Bajeczny zbiór klejnotów wielkiej księżnej Eleny, jak również własny materiał ilustracyjny Mikołaja, były źródłami ich dochodów. Mimo to, że rodzina nie była najbogatsza wydała córki wyjątkowo dobrze, co mogła uznawać za wielki sukces.
Wielka księżna Elena owdowiała w 1938 roku, kiedy książę Mikołaj zmarł nagle na atak serca. Powróciła do Grecji przed II wojną światową, gdzie zmarła w 1957 roku.
