Elisabeta Polihroniade
Z Wikipedii
Elisabeta Polihroniade | |
Państwo | Rumunia |
Data i miejsce urodzenia | 24 kwietnia 1935 Bukareszt |
Tytuł szachowy | arcymistrzyni (1982) |
Ranking | 2195 (01.04.2003)[1] |
Elisabeta Polihroniade (z domu Ionescu, ur. 24 kwietnia 1935 w Bukareszcie) – rumuńska szachistka i dziennikarka, arcymistrzyni od roku 1982.
W latach 60. i 70. XX wieku należała do grona najlepszych szachistek rumuńskich. Jest multimedalistką indywidualnych mistrzostw swojego kraju: złote medale zdobyła siedmiokrotnie (1966, 1970, 1971, 1972, 1975, 1976, 1977), srebrne - dziewięciokrotnie natomiast brązowe - dwukrotnie[2]. Pomiędzy 1966 a 1988 dziesięciokrotnie wystąpiła na szachowych olimpiadach (w tym 5 razy na I szachownicy), zdobywając 9 medali: 6 wraz z drużyną (srebrne - 1966, 1972, 1974, 1982; brązowe - 1984, 1986) oraz 3 indywidualnie (złote - 1966, 1982, srebrny - 1984)[3].
Największy indywidualny sukces osiągnęła w roku 1961, zajmując X miejsce w turnieju pretendentek we Vrnjackiej Banji[4] (wynik ten odpowiadał wówczas jedenastej pozycji na świecie). W późniejszych latach trzykrotnie brała udział w turniejach międzystrefowych, najlepszy wynik osiągając w Rio de Janeiro w roku 1979, gdzie podzieliła wraz z Giselą Fischdick IV miejsce[5], z którą - po rezygnacji z udziału w tym cyklu rozgrywek Ałły Kusznir - rozegrała dodatkowy mecz o prawo do dalszej rywalizacji o awans do meczów pretendentek (spotkanie zakończyło się wynikiem 3 - 3, ale do dalszego etapu awansowała Fischdick z powodu lepszej punktacji dodatkowej w turnieju międzystrefowym)[6].
Wielokrotnie brała udział w turniejach międzynarodowy6ch, sukcesy odnosząc m.in. w Sinai (1960, turniej strefowy, II m.), Budapeszcie (1969, dz. II m.), Sofii (1969, dz. I m.), Vrnjackiej Banji (1970, turniej strefowy, dz. I m. i 1971, dz. I m.), Braszowie (1972, III m.), Wijk aan Zee (1973, turniej strefowy, dz. I m.), Timisoarze (1973, II m.) oraz w Zalaegerszeg (1979, turniej strefowy, dz. II m.)[7].
Znaczne sukcesy osiągnęła również w rozgrywkach w szachach korespondencyjnych, m.in. w roku 1977 zajęła IV miesjce w II finale indywidualnych mistrzostw świata kobiet[8].
Jest wydawcą i redaktorem naczelnym czasopisma Gambit. W latach 1976 - 1989 prowadziła cotygodniowy program szachowy w rumuńskiej telewizji. Od roku 1986 posiada również uprawnienia sędziego międzynarodowego, sędziowała m.in. mecz pomiędzy Anatolijem Karpowem i Andreiem Istrăţescu (Bukareszt 2005)[9].
[edytuj] Bibliografia
- Meciul secolului, Fischer-Spasski (1974, wraz z Constantinem Ştefaniu)
- Olimpiadele în alb şi negru (1976)
- Campionii de şah ai lumii (1980)
- Primii paşi în şah (1982, wraz z Tiberiu Rădulescu)
- Şahul pentru toţi (1984)
- 64 premii de frumuseţe în şah (1990)
Przypisy
- ↑ Ergebnis von Eloabfrage: Polihroniade, Elisabeta
- ↑ Federaţia Română de Şah: Prezentare
- ↑ OlimpBase
- ↑ 1961 Candidates Tournament
- ↑ 1979 Rio de Janeiro Interzonal Tournament
- ↑ "Szachy" 6/1980, str. 171
- ↑ W.Litmanowicz, J.Giżycki, "Szachy od A do Z", Warszawa 1987, str. 927-928
- ↑ ICCF - 2nd Ladies CC World Cchampionship Final
- ↑ International Arbiter: Polihroniade, Elizabetha
[edytuj] Linki zewnętrzne
- (en) Elisabeta Polihroniade – wybrane partie szachowe
- (en) Elisabeta Polihroniade – karta na stronie FIDE
- (ro) Strona internetowa