Emaus (miejscowość biblijna)

Z Wikipedii

Emaus (łac.: Emmaus, gr.: Εμμαυς, heb: אַמַּאוּס‎ Amaus lub: עַמְוַאס‎ Amvas) – wioska w Izraelu, według Biblii oddalona 60 stadiów (około 11 km) od Jerozolimy.

W dniu zmartwychwstania Jezusa do Emaus szli dwaj Jego uczniowie, rozgoryczeni śmiercią swojego Nauczyciela. W czasie drogi przyłączył się do nich Jezus, który z początku nie został rozpoznany, i który w czasie wspólnej wędrówki przedstawił wykładnię proroctw mesjańskich. Po dotarciu na miejsce, do Emaus, w czasie wspólnego posiłku, Jezus został rozpoznany przez uczniów, gdy łamał dla nich chleb, i wówczas zniknął.

„	Tego samego dnia dwaj z nich byli w drodze do wsi zwanej Emaus, oddalonej o sześćdziesiąt stadiów od Jerozolimy. Rozmawiali oni ze sobą o tym wszystkim co się wydarzyło. Gdy tak rozmawiali i rozprawiali ze sobą, sam Jezus przybliżył się i szedł z nimi. Lecz oczy ich były niejako na uwięzi, tak że go nie poznali. (...) Tak przybliżyli się do wsi, do której zdążali, a On okazywał jakoby miał iść dalej. Lecz przymusili Go, mówiąc: "Zostań z nami, gdyż ma się ku wieczorowi i dzień się już nachylił". Wszedł więc, aby zostać z nimi. Gdy zajął miejsce u stołu, wziął chleb, odmówił błogosławieństwo, połamał go i dawał im. Wtedy oczy im się otworzyły i poznali Go, lecz On zniknął im z oczu. I mówili nawzajem do siebie: "Czy serce nie pałało w nas, kiedy rozmawiał z nami w drodze i Pisma nam wyjaśniał?"	”
— Łk 24,13-16.28-32, Biblia Tysiąclecia

Nie ma pewności co do dokładnej lokalizacji wioski; utożsamiana jest przez niektórych z Al-Kubajba (11 km na północny-zachód od Jerozolimy, przy dawnym trakcie rzymskim).