Emil Nikodemowicz
Z Wikipedii
Emil Nikodemowicz (ur. 1929 we Lwowie) – polski hokeista i trener hokejowej reprezentacji Polski i klubów polskiej Ekstraligi.
W 1945 r. wraz z rodzicami przyjechał do Bytomia, był wyróżniającym się juniorem drużyny piłkarskiej Polonii. W 1948 r. rozpoczął grę w drużynie hokejowej seniorów Polonii Bytom. W okresie służby wojskowej grał w OWKS Kraków (Wawel), Legii Warszawa, później w latach 1953 do 1959 w Piaście Cieszyn. Karierę zawodnika zakończył jako hokeista Polonii na początku lat 60. XX wieku.
Po raz pierwszy został trenerem Polonii Bytom w roku 1961, następnie przejmuje drużynę Baildonu Katowice od 1962 r.
W czasie słynnych Mistrzostw świata w hokeju na lodzie mężczyzn w katowickim "Spodku" w 1976 był asystentem trenera Józefa Kurka, również podczas zimowych igrzysk olimpijskich w Lake Placid w 1980 pomagał Czesławowi Borowiczowi.
W 1979 r. objął posadę trenera wówczas drugoligowej Polonii Bytom, a w 1981 wraz z bratem Tadeuszem uzyskują jako duet trenerski awans do I. ligi.
W latach osiemdziesiątych trenował Polonię Bytom doprowadzając ją do tytułów mistrzowskich, w międzyczasie trenuje drugoligowy niemiecki klub hokejowy EC Braunlage. Jest pierwszym trenerem reprezentacji hokejowej na Zimowych Igrzyskach Olimpijskich w Sarajewie.
W latach dziewięćdziesiątych był trenerem Polonii Bytom, Zagłębia Sosnowiec oraz reprezentacji Polski. W 1995 r. zakończył pracę w Polonii Bytom.
Honorowo prowadził drużynę gwiazd Polonii Bytom podczas "Meczu Gwiazd 2004" w Bytomiu 30.10.2004 r.
Obecnie mieszka w Bytomiu.