Energia magnetyczna
Z Wikipedii
Energia magnetyczna wyraża wartość chwilowej energii magnetostatycznej zgromadzonej w materiale magnetycznym. Energia magnetyczna jest iloczynem lokalnej indukcji magnetycznej B i natężenia pola magnetycznego H, a jej jednostką jest J/m3 (dżul na metr sześcienny). [1]
Energia magnetyczna wzrasta ze wzrostem koercji i remanencji, ale nigdy nie przekroczy pewnej wartości granicznej:
gdzie: (BH)max - maksymalna energia magnetyczna, μ0 - przenikalność magnetyczna próżni, Mr - remanencja magnetyzacji.
Wartości maksymalnej energii magnetycznej dla silnych magnesów neodymowych przekraczają 500 kJ/m3. Niemniej jednak, teoretycznie możliwe jest wykonanie nowej generacji magnesów anizotropowych zbudowanych ze szkieletu magnetycznie twardego z wbudowanymi ziarnami magnetycznie miękkimi. W przypadku takiego materiału równanie na maksymalną energię magnetyczną ma postać:
gdzie: Mm, Mt - odpowiednio namagnesowania nasycenia fazy magnetycznie miękkiej i twardej, Kt - współczynnik anizotropii magnetycznej fazy magnetycznie twardej.
Obliczenia teoretyczne wykazują, że maksymalna wartość energii magnetycznej osiągalna przy użyciu obecnie dostępnych materiałów wynosiłaby ponad 1000 kJ/m3, niemniej jednak wykonanie takich magnesów nie jest jeszcze obecnie możliwe z uwagi na bariery technologiczne. [2]
Najwyższe znane wartości energii magnetycznej o teoretycznej wartości do 512 kJ/m3 wykazują magnesy na bazie pierwiastków ziem rzadkich Nd2Fe14B oraz Fe3B-Nd.
