Eugène Tisserant

Z Wikipedii

Eugène-Gabriel-Gervais-Laurent Tisserant (ur. 24 marca 1884 – zm. 21 lutego 1972) – francuski kardynał.

Pochodził z Nancy. W latach 1900-07 (z przerwą 1905, gdy odbył służbę wojskową w armii francuskiej) studiował języki orientalne w Nancy, Jerozolimie i Paryżu. W 1907 uzyskał tytuł profesorski i przyjął święcenia kapłańskie. W tym samym roku przybył do Rzymu na zaproszenie Piusa X i objął funkcję kuratora Biblioteki Watykańskiej (1908-14). W latach 1914-19 służył w armii francuskiej w czasie I wojnie światowej. Papież Pius XI mianował go pro-prefektem Biblioteki Watykańskiej (15 listopada 1930), kardynałem (18 czerwca 1936), sekretarzem Św. Kongregacji Kościołów Wschodnich (1936-59), tytularnym arcybiskupem Ikonium (1937-46) i przewodniczącym Papieskiej Komisji Biblijnej (1938-71). Uczestniczył w konklawe 1939. Biskup Porto e Santa Rufina 1946-72. 1948-51 był subdziekanem, a od 1951 dziekanem Świętego Kolegium i biskupem Ostii. Sprawował także funkcje prefekta św. Kongregacji d/s Ceremonii (1951-68), bibliotekarza i archiwisty Św. Kościoła Rzymskiego (1957-71) oraz wielkiego mistrza zakonu bożogrobców (od 1960). Brał udział w obradach Soboru Watykańskiego II (jako członek ciała przewodniczącego) oraz Światowego Synodu Biskupów (w 1967 i 1969). Przewodniczył konklawe 1958 i konklawe 1963. 1 stycznia 1971 w związku z reformą Pawła VI utracił prawo do udziału w konklawe; był jednym z głównych oponentów tej zmiany. Zmarł w Albano Laziale i został pochowany w kościele katedralnym Porto e Santa Rufina.

Kardynał Tisserant, poza ojczystym francuskim, władał biegle 12 językami: amharskim, angielskim, aramejskim, asyryjskim, greckim, hebrajskim, łaciną, niemieckim, perskim, rosyjskim, syriackim i włoskim.