Ewa Kłobukowska
Z Wikipedii
 |
||
 Złoto |
1964 Tokio |
Sztafeta 4x100 m |
 Brąz |
1964 Tokio |
Bieg na 100 m |
Ewa Kłobukowska (ur.1 października 1946 w Warszawie) – polska lekkoatletka i sprinterka, złota medalistka olimpijska.
Reprezentowała klub Skra Warszawa. W 1964 na olimpiadzie w Tokio w sztafecie 4 x 100 m (w składzie: Kłobukowska, Teresa Ciepły, Irena Kirszenstein, Halina Górecka) wywalczyła złoty, a na 100 m brązowy medal.
W 1965 w Pradze wynikiem 11,1 s pobiła rekord świata w biegu na 100 m. W Budapeszcie 1966 została dwukrotną (sztafeta 4 x 100 m i 100 m) mistrzynią Europy oraz wicemistrzynią na 200 m.
W 1967 nagle zniknęła z lekkoatletycznej bieżni. Oficjalna wersja mówiła o kontuzji zawodniczki. Jednak prawdziwą przyczyną nieobecności był donos działaczy NRD i ZSRR do władz Międzynarodowej Federacji Lekkoatletycznej (IAAF) dotyczący rozróżnienia płci na podstawie konfiguracji chromosomów (z punktu widzenia współczesnej medycyny niesłuszny zarzut). Dobrowolne wycofanie Kłobukowskiej miało uchronić polski sport przed międzynarodowym skandalem. W związku z tym zrezygnowała przedwcześnie z uprawiania sportu.
