Feliks Burbon-Parmeński
Z Wikipedii
Książę Feliks Burbon-Parmeński (ur. 28 października 1893 w Schwarzau - zm. 8 kwietnia 1970 na zamku Fischbach), książę Luksemburga jako małżonek wielkiej księżny Luksemburga, Szarlotty de Nassau.
Był synem Roberta I Parmeńskiego - ostatniego panującego księcia Parmy, i jego drugiej żony - Marii Antoniny Portugalskiej. Miał 11 rodzonego rodzeństwa m.in. ostatnią cesarzową Austrii - Zytę, i 12 rodzeństwa przyrodniego m.in. królową Bułgarii - Marię Luizę.
[edytuj] Małżeństwo
6 listopada 1919 w katedrze w Luksemburgu Feliks poślubił Szarlottę de Nassau, wielką księżnę Luksemburga. Ich dziećmi byli:
- Jan, wielki książę Luksemburga w latach 1964-2000,
- Elżbieta Hilda Zyta Maria Anna Antonina Fryderyka Wilhelmina Ludwika (ur. 1922), żona Franciszka księcia Hohenberg (1927–1977),
- Maria Adelajda Luiza Teresa Wilhelmina (ur. 21 maja 1924 na zamku Berg – zm. 28 lutego 2007), żona śląskiego arystokraty, Karola Józefa hrabiego Henckel von Donnersmarck, syna hrabiego Łazarza V, ostatniego pana na zamku w Nakle Śląskim,
- Maria Gabriela (ur. 1925), żona Knuda hrabiego Holstein-Ledreborg (1919–2001),
- Karol (1927–1977), mąż Joan Dillon, córki C. Douglas Dillon, amerykańskiego sekretarza skarbu,
- Alix Maria Anna Antonina Charlotta Gabriela (ur. 1929), żona Antoniego Marii Joachima Lamoral 14. księcia de Ligne (1925–2005).
Feliks w latach 1922-1969 był prezydentem Luksemburskiego Czerwonego Krzyża.