Femme fatale

Z Wikipedii

Femme fatale, kobieta fatalna - związek frazeologiczny oznaczający kobietę przynoszącą mężczyźnie porażkę i zgubę. Zwrot femme fatale jest zwyczajowo używany do opisania kobiet, za których przyczyną rozpadają się małżeństwa, a także kobiet wykorzystujących swoją pozycję społeczną lub cechy osobiste do wykorzystywania mężczyzn na różne sposoby ze szkodą dla nich.

Motyw femme fatale wywodzi się ze starożytnych wierzeń. Wczesnymi przykładami femme fatale są: sumeryjska bogini Isztar i biblijne Dalila i Salome oraz Lilith z tradycji judaistycznej. W mitologii greckiej funkcję femme fatale pełnią syreny, Sfinks, Scylla i Klitajmestra.

W XIX w. i na początku XX motyw femme fatale stał się modny i pojawiał się m.in. w twórczości Edvarda Muncha, Gustava Klimta, Gustave'a Moreau , Joris-Karla Huysmansa oraz Alfonsa Muchy

Postać femme fatale często występowała w kinie gangsterskim oraz kinie noir. Wizerunek "kobiety fatalnej" utrwaliły Lauren Bacall w Wielkim śnie, Barbara Stanwyck w Podwójnym ubezpieczeniu i Rita Hayworth w Gildzie.

Miano femme fatale uzyskała także Mata Hari, egzotyczna tancerka, kobieta-szpieg w okresie I wojny światowej.

[edytuj] Zobacz też

• dandys, bawidamek, lew salonowy, lowelas, bon vivant, hulaka, szaławiła, letkiewicz

[edytuj] Bibliografia

• Radkiewicz M., Femme fatale, (w:) Słownik filmu pod red. R. Syski, Kraków 2005, ISBN 83-7389-981-2, s. 64-65.