Z Wikipedii
Fenkuł włoski, koper włoski (Foeniculum vulgare Mill.) – gatunek rośliny dwuletniej, czasem byliny, zaliczany do rodziny selerowatych (Apiaceae). Przez część botaników uważany za jedynego przedstawiciela rodzaju fenkuł (Foeniculum Mill.). Występuje dziko w strefie śródziemnomorskiej. W Polsce rzadko uprawiany i czasami przejściowo dziczejący (efemerofit).
[edytuj] Charakterystyka
- Pokrój
- Roślina zielna osiągająca wysokość 90–200 cm.
- Łodyga
- Prosta, naga, drobno żebrowana, o silnym nalocie woskowym, rozgałęziona i ulistniona skrętolegle.
- Liście
- Trzykrotnie pierzaste, o odcinkach nitkowatych, ogonkowe o pochwiastej nasadzie.
- Kwiaty
- Drobne, żółte, zebrane w baldachy złożone na szczytach pędów. Kwiaty 5-krotne, 1 słupek, 5 pręcików.
- Owoc
- Rozłupnia rozpadająca się na dwie podłużnie jajowate, nagie rozłupki na wspólnej szypułce. Dojrzewa nierównomiernie.
- Korzeń
- Gruby, palowy, wrzecionowaty, barwy żółtawobiałej.
[edytuj] Zastosowanie
- Roślina uprawna
- Historia uprawy: roślina uprawiana od wieków w różnych miejscach na świecie.
- Sposób uprawy: rozmnażanie generatywne, wysiewany na rozsadniku k.IV-p.V, plon z jednego hektara 1-2 ton. Ma duże wymagania termiczne, preferuje ciepłe, dobrze nasłonecznione, osłonięte od wiatru miejsca. Gleby o dużej zawartości próchnicy, przepuszczalne, o wysokiej zawartości składników pokarmowych i odczynie zasadowym.
- Roślina lecznicza
- Surowiec zielarski: owoce. Zawierają 6% olejków, flawonoidy, związki białkowe, olej tłusty.
- Działanie: wiatropędnie, przeciwkaszlowo, przeciwskurczowo, pobudza wydzielanie żółci i soku żołądkowego.
- Sztuka kulinarna: używany jako aromatyczna przyprawa do mieszanek ziołowych, dodatek do zup.
- F. vulgare Mill. subsp. piperitum Cout – koper włoski pieprzowy, we Włoszech uprawiany jako warzywo.
- F. vulgare Mill. subsp. vulgare – koper włoski zwyczajny, ma drobne owoce o ostrym smaku. Jest uprawiany jako roślina lecznicza.
- F. vulgare var. dulce – jaśniejsze, słodkawy smak
- F. vulgare convar. azoricum – charakterystyczny smak i zapach, niejadalne
[edytuj] Bibliografia
- Zbigniew Podbielkowski: Słownik roślin użytkowych. Warszawa: PWRiL, 1989. ISBN 83-09-00256-4.