Filtr dolnoprzepustowy
Z Wikipedii
Filtr dolnoprzepustowy - układ elektroniczny, optyczny, akustyczny lub inny element przetwarzający sygnał (np. odpowiedni algorytm) przepuszczający częstotliwości sygnału poniżej ustalonej częstotliwości granicznej, tłumi składowe widma leżące w górnej jego części. Układ elektroniczny zbudowany jest zazwyczaj z cewki lub opornika i kondensatora. Ma jedno pasmo przepustowe i jedno tłumiące. Filtr dolnoprzepustowy jest układem całkującym stratnym. Wielkością charakteryzującą taki układ jest transmitancja, określana jako stosunek napięcia wyjściowego do wejściowego. Często zapisuje się ją w postaci operatorowej. G(s)=K/(Ts+1), gdzie T - stała czasowa R*C, s - operator LAplace'a = j2*pi*f.
Częstotliwość graniczna przedstawionego układu filtra wynosi:
Co jest równoważne pulsacji:
Przedstawiony powyżej filtr dolnoprzepustowy to najprostszy jego rodzaj. Istnieją znacznie bardziej złożone realizacje takiego układu, posiadające różne od niego charakterystyki (np. silniejsze tłumienie sygnału powyżej częstotliwości granicznej).
Filtry dolnoprzepustowe są ważnym elementem technologii cyfrowej. Przed zamianą sygnału analogowego na sygnał cyfrowy konieczne użycie takiego filtra usuwającego z widma sygnału częstości przewyższające częstotliwość Nyquista.
Przykładem optycznego filtra dolnoprzepustowego jest płytka z kryształu dwójłomnego znajdująca się przed przetwornikiem optoelektronicznym (np. CCD, CMOS) w cyfrowym aparacie fotograficznym. Ma ona na celu niewielkie rozmycie obrazu padającego na przetwornik tak aby zapobiec powstawaniu efektów tzw. aliasingu.
